Józef Szymański (historyk)

Józef Szymański (ur. 13 lutego w 1931 w Wojniczu, zm. 23 października 2011 w Lublinie) – polski historyk, specjalista w zakresie nauk pomocniczych historii.

Józef Szymański

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1931 Wojnicz
Data i miejsce śmierci	23 października 2011 Lublin
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Doktorat	1957 Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1969 Uniwersytet Warszawski
Profesura	1986
Polska Akademia Nauk
Status	członek
rektor
Instytucja	Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Okres zatrudn.	1982–1984

Życiorys

Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie. Absolwent historii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1957). Doktorat w Uniwersytecie Warszawskim w 1957 r., tam też habilitował się w 1969 r. Profesor nadzwyczajny od 1980, a od 1986 r. profesor zwyczajny. W latach 1957–1962 zatrudniony w wydawnictwie Towarzystwa Naukowego KUL, 1962–1963 pełnił funkcję starszego asystenta KUL, 1963–1969 adiunkt w Instytucie Historii Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej, 1970–1972 w Instytucie Historii PAN, 1972–1976 docent w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, od 1976 r. ponownie w UMCS, gdzie zajmował następujące stanowiska: w latach 1981–1982 prodziekan Wydziału Humanistycznego, 1982–1984 rektor, 1984–1990 członek Senatu, 1990–1993 dyrektor Instytutu Historii^[1]. W latach 1995–1999 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Humanistyczno-Przyrodniczej w Sandomierzu.

Od 1964 r. aktywny członek Polskiego Towarzystwa Historycznego – Oddział w Lublinie, a także członek Polskiej Akademii Nauk (m.in. przewodniczący Komisji Nauk Pomocniczych Historii Komitetu Nauk Historycznych oraz Komisji Nauk Pomocniczych Historii, Źródłoznawstwa i Edytorstwa Komitetu Nauk Historycznych). Był także członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego.

Główne zainteresowania badawcze

Nauki pomocnicze historii (podstawy metodologiczne, dzieje pisma), chronologia, heraldyka, epigrafika, kodykologia), dzieje społeczne średniowiecznej Polski (szczególnie rola Kościoła) i edytorstwo historyczne.

Wyróżnienie

Honorowy Obywatel Miasta Sandomierza (2002)^[2].

Miejsce spoczynku

Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Lublinie (sektor P4KH-2-6)^[3].

Grób prof. Józefa Szymańskiego na cmentarzu przy Lipowej

Ważniejsze publikacje

• Kapituła kolegiacka w Wojniczu 1465 – 1786 (Lublin 1962),
• Nauki pomocnicze historii (Lublin 1968),
• Nauki pomocnicze historii. Od schyłku IV do końca XVIII wieku (Warszawa 1969),
• Pismo łacińskie i jego rola w kulturze (Wrocław 1975),
• Nauki pomocnicze historii (Warszawa 1983),
• Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993. ISBN 83-01-09797-3. Brak numerów stron w książce,
• Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2001. ISBN 978-83-7181-713-7. Brak numerów stron w książce,
• Nauki pomocnicze historii (Warszawa 2001).