Język seloński

Język seloński (zeloński) – wymarły język z zespołu wschodniobałtyckiego języków bałtyckich, którym posługiwali się Zelowie na terenach obecnej wschodniej Litwy oraz północno-wschodniej Białorusi. Jeszcze w XIX wieku posługiwało się tym językiem ok. tysiąca osób.

Język seloński

Obszar	Na terenach obecnej wschodniej Litwy oraz północno-wschodniej Białorusi.
Liczba mówiących	język wymarły
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki bałtosłowiańskie Języki bałtyckie Języki wschodniobałtyckie Język seloński
Status oficjalny
UNESCO	6 wymarły↗
Kody języka
ISO 639-3	sxl
IETF	sxl
Glottolog	brak
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język seloński posiada 360 słów pochodzących z języka niemieckiego, 60 z języka polskiego, 230 z języka białoruskiego, 66 z języka rosyjskiego oraz 900 z języków bałtyckich. Istnieje również książka do nauki tego języka.