Jacek Widło

Jacek Widło (ur. 15 lutego 1970 w Jarosławiu)^[1][2] – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, specjalista w zakresie prawa cywilnego, sędzia Sądu Okręgowego w Lublinie (do 2018), od 2018 sędzia Sądu Najwyższego^[3].

Jacek Widło

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1970 Jarosław
doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski
Doktorat	2001 – prawo KUL
Habilitacja	2009 – prawo KUL
profesor nadzwyczajny KUL

Życiorys

W 1994 uzyskał tytuł magistra prawa na Wydziale Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w którym w 1995 został zatrudniony jako asystent w Katedrze Prawa Cywilnego. Tam też w 2001 na podstawie rozprawy pt. Charakter prawny czynności zbycia przedsiębiorstwa otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych^[4]. Na tym samym wydziale w 2009 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Zastaw rejestrowy na prawach uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo cywilne^[5]. W 2010 został kierownikiem Katedry Podstaw Prawa Cywilnego i Prawa Międzynarodowego Prywatnego na macierzystym wydziale. W 2013 otrzymał nominację na sędziego Sądu Okręgowego w Lublinie^[4]. Został profesorem nadzwyczajnym KUL^[5].

W 2011 wszedł w skład Rady ds. Efektywności Wymiaru Sprawiedliwości przy Ministrze Sprawiedliwości oraz Kolegium Redakcyjnego kwartalnika „Na wokandzie”^[4].

Do końca 2017 wypromował dwóch doktorów nauk prawnych^[4].

W 2018 w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego w Polsce zgłosił swoją kandydaturę na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego^[6]. W 2018 prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, gdzie mimo kontrowersji rozpoczął orzekanie^[7][8][9].