Jacob Devers

Jacob Loucks Devers (ps. Jake, ur. 8 września 1887 w Yorku, w stanie Pensylwania, zm. 15 października 1979 w Waszyngtonie) – amerykański generał z okresu II wojny światowej, dowódca 6 Grupy Armii.

Jacob Loucks Devers

Jake

gen. Jacob Loucks Devers
generał
Data i miejsce urodzenia	8 września 1887 York, Pensylwania, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	15 października 1979 Waszyngton, Stany Zjednoczone
Przebieg służby
Lata służby	1909–1949
Siły zbrojne	US Army
Stanowiska	dowódca 6 Grupy Armii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: operacja Dragoon operacja Overlord obrona Alzacji forsowanie Renu
Późniejsza praca	biznesmen, członek Amerykańskiej Komisji Pomników Wojennych
Odznaczenia
[1]

Życiorys

Generał Jacob Devers ściska rękę majora Mieczysława Słowikowskiego z Agencji Afryka

Urodził się 8 września 1887 r. w York, w Pensylwanii. Ukończył Akademię Wojskową West Point z 39 lokatą w swym roczniku. Od 15 listopada 1940 r. do 15 sierpnia 1941 r. był dowódcą 9. Dywizji Piechoty stacjonującej w Północnej Karolinie. Następne został wysłany do Fort Knox. Jego załoga przeżywała wtedy rozkwit, siła wojsk wzrosła z dwóch do 16 dywizji pancernych i 63 samodzielnych batalionów czołgów.

Po wybuchu II wojny światowej został na krótko skierowany do Panamy. W maju 1943 został naczelnym dowódcą sił alianckich w Europie. W lipcu 1944 otrzymał wreszcie długo oczekiwane dowództwo jednostki frontowej – 6. Grupy Armii. Z tą jednostką, składającą się z Amerykanów i Francuzów, wyzwolił i obronił Alzację, a w kwietniu 1945 r. przekroczył Ren. 8 marca 1945 r. awansował na czterogwiazdkowego generała. 6 maja przyjął kapitulację wojsk niemieckich w Austrii^[2][3].

Zmarł 15 października 1979 r. w Waszyngtonie. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington w stanie Wirginia.