Jakub Strzemię

Jakub Strzemię (właśc. Jakub Strepa herbu Strzemię; ur. ok. 1340^[2], zm. 20 października 1409) – arcybiskup halicki od 1391 roku, franciszkanin, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Błogosławiony
Jakub Strzemię OFMConv.

Jakub Strepa

arcybiskup wyznawca
Obraz z XVIII w., Kalwaria Pacławska
Data urodzenia	ok. 1340
Data śmierci	20 października 1409
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	11 września 1790 przez Piusa VI
Wspomnienie	21 października
Atrybuty	pieczęć herbowa z wizerunkiem Matki Bożej*[1]
Patron	archidiecezji lwowskiej, Lwowa, diecezji zamojsko-lubaczowskiej i konkatedry w Lubaczowie, polskiej prowincji franciszkanów konwentualnych
Szczególne miejsca kultu	Polska, Ukraina

Jakub arcybiskup halicki nadaje dziesięcinę ze wsi Prusy kościołowi Świętego Ducha w mieście Lwowie, dokument z 7 lipca 1399 roku

Srebrna trumna ze szczątkami bł. Jakuba Strzemię wystawiona na widok publiczny w Sanktuarium Maryjnym w Rychwałdzie podczas jej peregrynacji.

Życiorys

Jakub Strepa urodził się na terenie diecezji krakowskiej. W młodości wstąpił do zakonu franciszkanów, pragnąc być misjonarzem na przyłączonej ponownie do Polski przez króla Kazimierza Wielkiego Rusi Czerwonej. W 1375 roku został wybrany przełożonym Stowarzyszenia Braci Pielgrzymujących dla Chrystusa, które skupiało dominikanów i franciszkanów, prowadzących misję ewangelizacyjne na Rusi i w Mołdawii. W latach 1385–1388 był gwardianem franciszkańskiego klasztoru Świętego Krzyża we Lwowie. Kiedy doszło do konfliktu między arcybiskupem Halicza Bernardem a magistratem Lwowa, Jakub jako pośrednik starał się załagodzić powstały spór^[3].

W czerwcu 1391 roku został arcybiskupem halickim. Był bliskim współpracownikiem Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły w akcji chrystianizacyjnej na Litwie. Prawdopodobnie ukończył studia na uniwersytecie w Rzymie, ale tytułu naukowego nie używał. Był propagatorem wewnętrznej reformy Kościoła. Nie zabiegał o majątki dla Kościoła, lecz bardzo pilnował poziomu pracy duszpasterskiej. Wizytując swą rozległą archidiecezję i chcąc mieć lepsze rozeznanie w sytuacji, zasięgał rady miejscowych proboszczów czy też przełożonych klasztorów^[3]. Pozostawał w kontakcie z biskupem przemyskim Maciejem oraz reformatorem Mateuszem z Krakowa.

Kult

Patronat

W 1909 został patronem archidiecezji lwowskiej i Lwowa.

W Polsce jest patronem diecezji zamojsko-lubaczowskiej i konkatedry w Lubaczowie oraz – od 1910 roku – współpatronem (obok św. Antoniego z Padwy) krakowskiej prowincji franciszkanów (OFMConv)^[4].

Pomaga przy bólach głowy.

Dzień obchodów

Jego wspomnienie obchodzone jest w polskich diecezjach 21 października^[5].

Ikonografia

W ikonografii bł. Jakub przedstawiany jest w stroju biskupa wraz z pieczęcią herbową i wizerunkiem Matki Bożej lub w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu.

Relikwie

Relikwiarzyk Jakuba Strepy wykonał do 1910 Tadeusz Błotnicki^[6]. Wiosną 1901 relikwie przeniesiono z kościoła oo. franciszkanów we Lwowie do tamtejszej katedry łacińskiej^[7]. Po II wojnie światowej, do 1966 roku, relikwie bł. Jakuba znajdowały się w katedrze tarnowskiej, po czym przeniesiono je do Lubaczowa^[5].

W 2019 r. arcybiskup lwowski Mieczysław Mokrzycki ustanowił sanktuarium bł. Jakuba Strzemię w kościele parafialnym w Haliczu^[8].

Akceptacja kultu

W poczet błogosławionych zaliczył go papież Pius VI we wrześniu 1790 roku^[9].

Zobacz też

• kult świętych
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• wstawiennictwo świętych