Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
James Ivory
reżyser amerykański Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
James Francis Ivory (ur. 7 czerwca 1928 w Berkeley) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy.
Remove ads
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Studiował architekturę na University of Oregon oraz sztukę filmową na University of Southern California. Jego pierwsze filmy powstały w ramach ćwiczeń uczelnianych, następnie kręcił filmy dokumentalne.
W 1961 wspólnie z Ismailem Merchantem, swoim partnerem życiowym, założył grupę producencką Merchant Ivory Productions. Ich wieloletni związek, jak i samą współpracę przerwała dopiero śmierć Merchanta w 2005[1]. Ważną rolę w twórczości Ivory’ego odegrała także Ruth Prawer Jhabvala, współautorka scenariuszy do wielu jego filmów.
Ivory jest ceniony za stylowe adaptacje arcydzieł literatury angielskiej[2]. Pierwszy wielki sukces odniósł ekranizacją powieści E.M. Forstera Pokój z widokiem (1985), która zdobyła szereg rozmaitych nagród. Równie dobre wrażenie zrobiły dwa filmy z Emmą Thompson i Anthonym Hopkinsem w rolach głównych – Powrót do Howards End (1992, ponownie na podstawie powieści Forstera) i Okruchy dnia (1993, ekranizacja książki Kazuo Ishiguro). Ivory zrealizował także trzy filmy na podstawie prozy Henry’ego Jamesa.
Jego filmy były wielokrotnie nominowane do Oscara w różnych kategoriach. Sam Ivory zdobył Oscara za najlepszy scenariusz adaptowany do filmu Tamte dni, tamte noce (2017) Luki Guadagnino w wieku 89 lat. Stał się tym samym najstarszym laureatem Oscara w historii tych nagród[3].
Zasiadał w jury konkursu głównego na 50. MFF w Wenecji (1993).
Reżyser
- Shakespeare Wallah (1965)
- Zwariowane party (The Wild Party 1975)
- Europejczycy (The Europeans 1979)
- Bostończycy (The Bostonians 1984)
- Pokój z widokiem (A Room with a View 1986)
- Maurycy (Maurice 1987)
- Pan i pani Bridge (Mr. and Mrs. Bridge 1990)
filmowy
- Powrót do Howards End (Howards End 1991)
- Okruchy dnia (The Remains of the Day 1993)
- Jefferson w Paryżu (Jefferson in Paris 1995)
- Picasso – twórca i niszczyciel (Surviving Picasso 1996)
- Córka żołnierza nie płacze (Córka żołnierza nie płacze 1998)
- Złota (The Golden Bowl 2000)
- Rozwód po francusku (Le Divorce 2003)
- Biała hrabina (The White Countess 2005)
Scenarzysta
- Maurycy (Maurice 1987)
- Córka żołnierza nie płacze (Córka żołnierza nie płacze 1998)
- Rozwód po francusku (Le Divorce 2003)
- Tamte dni, tamte noce (Call Me by Your Name, 2017)
Remove ads
Nagrody i nominacje
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads