Jan XV

Jan XV (łac. Ioannes XV, ur. w Rzymie, zm. w marcu 996 tamże^[1]) – papież w okresie od sierpnia 985 do marca 996^[2].

Jan XV

Ioannes Quintus Decimus

Papież Biskup Rzymu
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	brak danych Rzym
Data i miejsce śmierci	marzec 996 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	985–996
Kardynał prezbiter S. Vitale
Okres sprawowania	? – sierpień 985
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	przed 985
Kościół tytularny	S. Vitale
Pontyfikat	sierpień 985

Życiorys

Urodził się w Rzymie, był synem kapłana Leona; przed wyborem na papieża był kardynałem-prezbiterem od św. Witalisa^[1]. Został papieżem po śmierci antypapieża Bonifacego VII, w wyniku nominacji Jana Krescencjusza, głowy arystokratycznego rodu^[1].

1 marca 991 roku podjął się mediacji i doprowadził do pokojowego rozstrzygnięcia konfliktu pomiędzy Etelredem II, a Ryszardem I^[1]. W 992 roku Mieszko I oddał państwo polskie pod opiekę Państwa Kościelnego, w celu zapewnienia mu lepszej obrony przed Niemcami i Czechami^[2]. Na synodzie laterańskim, Jan kanonizował Ulryka z Augsburga – był to pierwszy przypadek w historii, gdy papież dokonał kanonizacji^[1]. W czerwcu 991 odbył synod w Verzy, na którym papież interweniował w sprawie odwołania biskupa Reims Arnulfa i powołania na jego miejsce Gerberta z Aurillac (późniejszego papieża Sylwestra II)^[1]. Mimo sprzeciwu biskupów francuskich i króla Hugona Kapeta, Jan odwołał Gerberta w 995 roku^[1]. Po śmierci regentki Teofany w 991 i Jana Krescencjusza w 998 roku, władzę nad papiestwem przejął tyraniczny Krescencjusz II Nomentanus^[1]. Stłamszony i znienawidzony Jan musiał uciekać do Sutri i prosić małoletniego cesarza Ottona III o pomoc^[2]. Wiadomość ta skłoniła Krescencjusza II i arystokrację do pojednania z papieżem, który wrócił do Rzymu i został tam przyjęty z honorami^[1]. Wkrótce potem Otton III postanowił przyjechać do Rzymu, lecz zanim tam dotarł Jan XV zmarł na febrę^[1].

Jan XV był oskarżany o chciwość, a ponieważ otaczał się wyłącznie arystokratami i ulegał nepotyzmowi, faworyzując swoich krewnych, wzbudził niechęć duchowieństwa i ludu rzymskiego^[2].

Związek z Polską

Papież Jan XV wymieniony jest w dokumencie Dagome iudex, przypisywanym Mieszkowi I.