Janina Kamińska

Janina Agnieszka Kamińska z domu Sokołowska (ur. 21 stycznia 1899^[1] w Jabłonnie, zm. 26 marca 1992^[1] w Warszawie^[2]) – polska archeolog, pedagog, instruktorka Związku Harcerstwa Polskiego.

Janina Kamińska

Data i miejsce urodzenia	21 stycznia 1899 Jabłonna
Data i miejsce śmierci	26 marca 1992 Warszawa
Stopień instruktorski	harcmistrzyni
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego
Odznaczenia

Grób Aleksandra i Janiny Kamińskich na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie

Życiorys

Z ramienia Głównej Kwatery Żeńskiej ZHP pełniła funkcję referentki chorągwi radomskiej i kieleckiej. Podczas ferii wiosennych w 1928 roku prowadziła kurs zastępowych. W latach 1928–1930 była harcmistrzynią Chorągwi Mazowieckiej^[3]. Od 1930 roku do wybuchu II wojny światowej pracowała z mężem Aleksandrem Kamińskim w placówkach instruktorsko-wychowawczych na Śląsku Cieszyńskim. 11 listopada 1931 roku została członkinią Komendy Chorągwi Mazowieckiej^[4].

Od 1945 do 1949 roku pracowała naukowo na Uniwersytecie Łódzkim, w 1950 roku objęła stanowisko zastępcy dyrektora Muzeum Archeologii i Etnografii w Łodzi, równocześnie pracowała w placówkach badawczych Kierownictwa Badań nad Początkami Państwa Polskiego i w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk. Przedmiotem jej badań było wczesne średniowiecze w środkowej Polsce i Gdańsku. Napisała pracę: „Grody wczesnośredniowiecznej Polski środkowej na tle osadnictwa”.

19 stycznia 1955 roku na wniosek Ministra Kultury i Sztuki została odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej^[5].

Została pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A20-1-13)^[6].

Życie prywatne

Żoną Aleksandra Kamińskiego była od 15 sierpnia 1930^[7], mieli córkę Ewę Rzetelską-Feleszko.