Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Japońskie Morskie Siły Samoobrony

japońska marynarka wojenna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Japońskie Morskie Siły Samoobrony
Remove ads

Japońskie Morskie Siły Samoobrony (jap. 海上自衛隊 Kaijō Jieitai) – faktyczny morski współczesny rodzaj sił zbrojnych Japonii, którego zadaniem jest morska obrona kraju. Jako część Sił Samoobrony powstały w roku 1954, kiedy Aktem o Siłach Samoobrony zostały wyodrębnione jako samodzielny rodzaj sił zbrojnych z powstałych w 1952 roku Sił Bezpieczeństwa Przybrzeżnego.

Szybkie fakty Państwo, Siły zbrojne ...
Thumb
Zakres odpowiedzialności flot
Thumb
Członkowie załogi okrętu „Kongō”
Thumb
Marynarze JMSDF
Thumb
Japońscy marynarze podczas służby na jednym z okrętów
Thumb
Ćwiczenia japońskich okrętów
Remove ads

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Po przegranej przez Japonię II wojnie światowej okupacyjne władze amerykańskie zarządziły całkowitą demilitaryzację kraju. Dopiero 1 maja 1948 roku dla walki z przestępczością i przemytem powołano straż wybrzeża – Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (Kaijō Hoanchō)[1]. Wraz ze stopniowym znoszeniem restrykcji okupacyjnych, 26 kwietnia 1952 roku w ramach straży przybrzeżnej utworzono Straż Morską lub Siły Bezpieczeństwa Przybrzeżnego (Kaijō Keibitai)[1]. 1 lipca 1954 roku, wraz z powołaniem Sił Samoobrony, na bazie Straży Morskiej powołano Morskie Siły Samoobrony (Kaijō Jieitai, w skrócie Kaiji)[1]. Jedynie potocznie określane są jako japońska marynarka wojenna (Kaigun)[1]. Stosowana jest też nazwa angielska Maritime Self-Defense Force (MSDF)[1].

Główny komponent operacyjny marynarki stanowią Siły Eskortowe (Goei Kantai) z dowództwem w Yokosuka, utworzone w 1961 roku, grupujące flotylle i dywizjony niszczycieli[2]. Drugi z podstawowych komponentów operacyjnych stanowią Siły Podwodne (Sensui Kantai), utworzone w 1981 roku[2]. Trzeci podstawowy komponent morski stanowią Siły Przeciwminowe, obejmujące też okręty desantowe. W skład Morskich Sił Samoobrony wchodzą również ich Siły Lotnicze[2]. W 2016 roku japońska marynarka posiadała około 130 okrętów, 300 statków powietrznych i 45,3 tysiąca personelu[3].

Z powodów politycznych, największe okręty nawodne, stanowiące trzon marynarki, określane są w Japonii formalnie jako eskortowce (goeikan), a na zewnątrz jako niszczyciele, nosząc odpowiadające klasie niszczycieli angielskie prefiksy numerów burtowych zaczynające się od DD (ang. destroyer)[4]. Dotyczy to też czterech niszczycieli śmigłowcowych (DDH) typów Izumo i Hyūga, które w rzeczywistości stanowią śmigłowcowce, oraz ośmiu wielkich niszczycieli rakietowych (DDG) typów Kongō, Atago i Maya, które w literaturze bywają uznawane za krążowniki[4][5]. Te ostatnie okręty stanowią trzon japońskiej obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej, wyposażone w amerykański system kierowania ogniem Aegis, modernizowany począwszy od 2007 roku do wersji antybalistycznej Aegis BMD[4]. Dużymi okrętami z możliwością operowania z nich śmigłowców są też trzy okręty desantowe doki[4].

Pozostałe duże jednostki nawodne w 2016 roku stanowiły dwa niszczyciele rakietowe (DDG typu Hatakaze), 28 wielozadaniowych eskortowców (DD, odpowiadających niszczycielom rakietowym lub fregatom) oraz 6 niszczycieli eskortowych lub fregat (DE)[4]. W 2016 roku Japonia miała 17 okrętów podwodnych o napędzie spalinowo-elektrycznym[4].

Remove ads

Okręty

Więcej informacji Typ, Zdjęcie ...
Remove ads

Lotnictwo

Więcej informacji Zdjęcie, Statek ...

Wycofane okręty (niektóre)

Więcej informacji Typ, Zdjęcie ...

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads