Jeff Beck

Jeff Beck, właśc. Geoffrey Arnold Beck (ur. 24 czerwca 1944 w Wallington^[1], zm. 10 stycznia 2023 w East Sussex^[2]) – brytyjski muzyk, wirtuoz gitary^[3][4]. Absolwent Wimbledon College of Art^[5]. Sześciokrotny laureat nagrody amerykańskiego przemysłu fonograficznego Grammy.

Jeff Beck

Jeff Beck (1979)
Imię i nazwisko	Geoffrey Arnold Beck
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1944 Wallington
Data i miejsce śmierci	10 stycznia 2023 East Sussex
Instrumenty	gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, elektryczna gitara hawajska
Gatunki	rock albumowy[1], blues-rock[1], hard rock[1], fusion[1], blues[1], rock and roll[1], contemporary rock[1], contemporary pop[1], blues brytyjski[1]
Zawód	muzyk, wokalista
Wydawnictwo	Epic Records, Atlantic Records, Rhino Records, ATCO Records, Eagle Rock
Powiązania	The Honeydrippers, Big Town Playboys, Upp, Screaming Lord Sutch
Zespoły
The Yardbirds (1965–1966) The Jeff Beck Group (1967–1969, 1970–1972) Beck, Bogert & Appice (1972–1974)
Strona internetowa

W 2003 został sklasyfikowany na 14. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone^[6], zaś w 2011 na 5. W 2004 muzyk został sklasyfikowany na 24. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów magazynu Guitar World^[7]. W 2009 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame^[8].

Życiorys

Jeff Beck rozpoczął swą karierę muzyka w 1964 w grupie The Tridents oraz współpracując z zespołem Screaming Lord Sutch and The Savages. W marcu 1965 zastąpił Erica Claptona w znanej grupie The Yardbirds. Zespół ten opuścił jesienią 1966, zastąpiony z kolei przez Jimmy’ego Page’a, lecz ten krótki okres współpracy pozwolił mu zdobyć szerszą popularność i uznanie dla jego umiejętności. Duży wpływ na jego twórczość wywarł Jimi Hendrix^[9].

W 1968 założył swój własny zespół The Jeff Beck Group, w którym wokalistą był mało jeszcze znany Rod Stewart, a na gitarze basowej grał Ron Wood. W tym składzie zespół nagrał płyty: Truth i Beck-Ola. Mimo odejścia Stewarta z grupy w 1969, Jeff Beck Group nagrała jeszcze dwie udane płyty z nowym wokalistą, a Jeff Beck zdobył reputację jednego z najlepszych profesjonalnych gitarzystów rockowych świata. W 1972 Jeff Beck Group zakończyła działalność, a sam Beck nagrał płytę Beck Bogert Appice z muzykami z zespołu Vanilla Fudge.

W 1975 Beck ponownie skompletował zespół muzyków i nagrał następnie dwie wysoko oceniane płyty Blow by Blow i Wired.

W latach 80. artysta nagrał zaledwie trzy płyty, zróżnicowane jeśli chodzi o oceny krytyków, udzielał się także jako gitarzysta sesyjny (np. Tina Turner „Private Dancer”) z tego właśnie okresu pochodzi jedyny popowy hit Becka „People Get Ready” z wokalem Roda Stewarta. Zwieńczeniem tego okresu w karierze jest jeden z najlepszych albumów w karierze „Guitar Shop” uhonorowany w 1990 roku nagrodą Grammy.

W 1985 roku ukazała się płyta „Flash”, a po czterech latach „Guitar Shop”. Styl gry, jaki Beck wraz z Tonym Hymasem oraz Terrym Bozzio zaprezentowali na płycie, stał się cechą charakterystyczną Becka w latach późniejszych. Wyróżniał się sposobem gry palcami, zastosowaniem vibrata, nowoczesną aranżacją i wsparciem instrumentów klawiszowych. Płyta przyniosła artyście nagrodę Grammy^[10].

W latach 90. gitarzysta niemal zupełnie zniknął z rynku, przypominając o sobie jedynie sporadycznymi nagraniami i występami. Jedne z najlepszych partii nagrał na wydanym w 1992 roku albumie Rogera Watersa „Amused to Death”.

Do muzycznej aktywności powrócił w 1999, wydając płytę Who Else!, na której mieszał rock z techno, z naciskiem położonym jednak na ten pierwszy gatunek. Kolejne albumy Becka utrzymane były w tym samym klimacie.

Obok kariery solowej Jeff Beck często uczestniczył w nagraniach innych muzyków, będąc cenionym instrumentalistą sesyjnym. Współpracował z takimi artystami jak: Eric Clapton, Brian May, Rod Stewart, Tina Turner, Steve Winwood, Tangerine Dream, John McLaughlin, Mick Jagger, Jon Bon Jovi, Alice in Chains, Donovan, Roger Waters, Jan Hammer, Stevie Ray Vaughan, Stevie Wonder, ZZ Top, Screaming Lord Sutch i wielu innych.

Zmarł po zachorowaniu na bakteryjne zapalenie opon mózgowych^[11].

Publikacje

• Jeff Beck, Carol Cuellar, Jeff Beck / Who Else! (Authentic Guitar-Tab), 1999, Alfred Music, ISBN 978-0-7692-8444-6.
• Jeff Beck, Jeff Beck, Guitar Tab Anthology, 2009, Alfred Music, ISBN 978-0-7390-6497-9.
• Jeff Beck, Jeff Beck – Blow by Blow, 2010, Hal Leonard, ISBN 978-1-4234-9443-0.
• Aurélien Budynek, Ron Piccione, Jeff Beck, Jeff Beck – Wired, 2011, Hal Leonard, ISBN 978-1-4234-9444-7.
• Dave Rubin, Jeff Beck, Jeff Beck: A Step-by-Step Breakdown of His Guitar Styles and Techniques, 2012, Hal Leonard, ISBN 978-1-4234-9448-5.

Instrumentarium

• Fender Stratocaster Jeff Beck Signature^[12]
• Marshall 2061X Guitar Amplifier^[13]
• Marshall DSL100H Guitar Amplifier^[13]
• Marshall 1974X Guitar Amplifier^[13]
• Marshall 1960BX Guitar Extension Cabinet^[13]
• Ernie Ball Black Polypro Guitar Strap^[14]
• Ernie Ball Super Slinky Nickel Wound^[14]

Dyskografia

Zobacz więcej w artykule The Jeff Beck Group, w sekcji Dyskografia.

Zobacz więcej w artykule Beck, Bogert & Appice, w sekcji Dyskografia.

Albumy studyjne

Tytuł	Dane dot. albumu	Pozycja na liście							Certyfikat
		USA [15]	UK [16]	SWE [17]	GER [18]	NLD [19]	FRA [20]	JPN [21]
Blow by Blow	Data: marzec 1975[22] Wydawca: Epic Records	4	–	–	–	–	–	–	USA: platynowa płyta[23] CAN: złota płyta[24]
Wired	Data: maj 1976[25] Wydawca: Epic Records	16	38	–	–	–	–	–	USA: platynowa płyta[23] CAN: złota płyta[24]
There & Back	Data: czerwiec 1980[26] Wydawca: Epic Records	21	38	36	–	–	–	–
Flash	Data: lipiec 1985[27] Wydawca: Epic Records	42	83	27	–	43	–	–
Jeff Beck’s Guitar Shop	Data: październik 1989[28] Wydawca: Epic Records	49	–	–	–	–	–	–
Crazy Legs (oraz Big Town Playboys)	Data: 29 czerwca 1993[29] Wydawca: Epic Records	171	–	–	–	–	–	–
Who Else!	Data: 16 marca 1999[30] Wydawca: Epic Records	99	74	–	–	–	–	–
You Had It Coming	Data: 6 lutego 2001[31] Wydawca: Epic Records	110	132	–	96	123	–	–
Jeff	Data: 5 sierpnia 2003[32] Wydawca: Epic Records	122	–	–	–	–	92	–
Emotion & Commotion	Data: 13 kwietnia 2010[33] Wydawca: ATCO Records	11	21	35	30	77	74	9
Loud Hailer	Data: 15 lipca 2016[34] Wydawca: ATCO Records	41	27	–	23	42	77	14
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Albumy koncertowe

Tytuł	Dane dot. albumu	Pozycja na liście					Certyfikat
		USA [15]	UK [16]	GER [18]	JPN [21]	FRA [20]
Jeff Beck with the Jan Hammer Group Live	Data: marzec 1977[35] Wydawca: Epic Records	23	–	–	–	–	USA: złota płyta[23]
Jeff Beck Live: B.B. King’s Blues Club & Grill, New York	Data: 9 grudnia 2003 Wydawca: Epic Records	–	–	–	–	–
Performing This Week... Live at Ronnie Scott’s	Data: 24 listopada 2008[36] Wydawca: Eagle Records	–	143	71	43	160
Live and Exclusive from the Grammy Museum	Data: 7 grudnia 2010[37] Wydawca: ATCO Records	–	–	–	–	–
Rock ’n’ Roll Party (Honoring Les Paul)	Data: 21 lutego 2011[38] Wydawca: Atlantic Records	54	106	96	81	–
Live+	Data: 19 maja 2015[39] Wydawca: Rhino Records	148	195	–	34	–
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Albumy wideo

Tytuł	Dane dot. albumu	Pozycja na liście					Certyfikat
		SWE [40]	NLD [41]	JPN [42]	FRA [43]	FIN [44]
Performing This Week... Live at Ronnie Scott’s	Data: 31 marca 2009 Wydawca: Eagle Vision	3	–	15	–	–	USA: platynowa płyta[23] CAN: 2x platynowa płyta[24] UK: złota płyta[45]
Rock ’n’ Roll Party (Honoring Les Paul)	Data: 22 lutego 2011 Wydawca: Eagle Vision	2	–	33	–	1	USA: złota płyta[23] CAN: platynowa płyta[24]
Live in Tokyo	Data: 24 listopada 2014 Wydawca: Eagle Vision	8	29	30	16	–
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Kompilacje

Tytuł	Dane dot. albumu
Beckology	Data: 19 listopada 1991[46] Wydawca: Epic Records

Ścieżki dźwiękowe

Tytuł	Dane dot. albumu
Frankie’s House (oraz Jed Leiber)	Data: 5 stycznia 1992[47] Wydawca: Epic Soundtrax

Skład zespołu Jeffa Becka^[48]

• Jeff Beck – gitara
• Jimmy Hall – śpiew
• Rhonda Smith – gitara basowa
• Jonathan Joseph – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Nicolas Meier – gitara

Byli członkowie zespołu

• Tony Hyams – instrumenty klawiszowe
• Jason Rebello – instrumenty klawiszowe
• Jan Hammer – instrumenty klawiszowe
• Simon Phillips – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Steve Alexander – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Vinnie Colaiuta – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Terry Bozzio – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Veronica Bellino – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Narada Michael Walden – perkusja, instrumenty perkusyjne
• Doug Wimbish – gitara basowa
• Tal Wilkenfeld – gitara basowa
• Pino Palladino – gitara basowa
• Randy Hope-Taylor – gitara basowa
• Jennifer Batten – gitara

Teledyski

Tytuł	Rok	Reżyseria	Album	Źródło
„Ambitious” (gościnnie: Jimmy Hall)	1985	Jim Yukich	Flash	[49]
„People Get Ready” (gościnnie: Rod Stewart)		D. J Webster		[50]

Filmografia

Tytuł	Rok	Uwagi	Źródło
Queen: Champions of the World	1995	film dokumentalny, reżyseria: Rudi Dolezal, Hannes Rossacher	[51]
The Return of the Blue Moon Boys	2006	film dokumentalny, reżyseria: Dan Griffin	[52]
Rock Prophecies	2009	film dokumentalny, reżyseria: John Chester	[53]
The Life and Times of Gene Vincent	2016	film dokumentalny, reżyseria: Kenneth van Schooten	[54]

Nagrody i wyróżnienia

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Nota	Źródło
1985	Best Rock Instrumental Performance	„Escape”	Grammy	Laur	[55]
1989		Jeff Beck’s Guitar Shop with Terry Bozzio & Tony Hymas		Laur
2001		„Dirty Mind”		Laur
2009		„A Day in the Life”		Laur
2010	Best Pop Instrumental Performance	„Nessun Dorma”		Laur
	Best Rock Instrumental Performance	„Hammerhead”		Laur
2011	Najlepszy album zagraniczny	Emotion & Commotion	Fryderyki 2011	Nominacja	[56]
2014	Outstanding contribution to British music	Jeff Beck	Ivor Novello Awards	Laur	[57]