Josef Václav Sládek

Josef Václav Sládek (ur. 1845, zm. 1912) – czeski poeta i tłumacz^[1].

Josef Václav Sládek

Josef Václav Sládek na rysunku Jana Vilímka
Data i miejsce urodzenia	27 października 1845 Zbiroh
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 1912 Zbiroh
Dziedzina sztuki	Tłumacz, pisarz, poeta

Był czołowym przedstawicielem poezji czeskiej epoki realizmu obok Jaroslava Vrchlickiego. W twórczości oryginalnej reprezentował nurt chłopski^[2], natomiast w działalności translatorskiej orientację anglosaską. Podobnie jak Henryk Sienkiewicz wybrał się w podróż do Stanów Zjednoczonych, gdzie był świadkiem brutalnego traktowania Indian, co znalazło odbicie w jego twórczości^[3].

Zem svobodná a přec tu bezpráví,

jak děsnějšího neviděly světy:

zmar každý krok a zločin krvavý,

a každý hles vítězné oslavy

divoký vskřek, jejž neznal barbar ani

na zříceninách Říma před sta lety.

(Na hrobech indianských)

Pisał między innymi sonety. Wydał tomik Na prahu ráje (Na progu raju, 1883), zawierający trzy cykle utworów tego typu. Również w tomiku Sluncem a stínem (Słoncem i cieniem, 1887) zawarł cykl sonetów dedykowany Jaroslav Vrchlickiemu. Zasłynął jako tłumacz dramatów Williama Szekspira^[4]. Przekładał też innych poetów angielskich i amerykańskich. Pisał też wiersze dla dzieci Zlatý máj (Złoty maj, 1887), Skřivánčí písně (Pieśni skowronka, 1888). Ludowe inspiracje twórczości Sládka są widoczne zwłaszcza w tomiku Selské písně a české znělky.

Był redaktorem czasopisma „Lumír”.