Kamień (gromada w powiecie bełchatowskim)

Kamień – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Kamień

gromada
1954–1968
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	1954–55: piotrkowski 1956–68: bełchatowski
Data powstania	4 października 1954
Data likwidacji	1 lipca 1968
Siedziba	Kamień
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 8
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 21
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Kamień siedzibą GRN w Kamieniu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie piotrkowskim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 35/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Aleksandrów, Bogumiłów, Dębina, Faustynów, Kamień, Karolów, Osiny i Osiny kolonia ze zniesionej gminy Chabielice w tymże powiecie^[6]. Dla gromady ustalono 21 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu bełchatowskiego w tymże województwie^[8].

1 lipca 1968 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromad: Chabielice (wieś Bogumiłów, wieś i osadę karczemną Karolów, kolonię Osiny IV, wieś i kolonię Osiny, wieś i kolonię Kamień, wieś Winek, wieś Podwinek, osadę karczemną Opalenka, osadę Chorzenice-Maźnica oraz kolonię Dębina Osińska) i Kleszczów (wieś Aleksandrów, wieś Faustynów oraz osadę Grdaniec) w tymże powiecie^[9].