Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Szczawnicy

Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej – zabytkowa kaplica, znajdująca się przy alejce Parku Dolnego w Szczawnicy.

Kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Szczawnicy

nr rej. A-673 z 19 grudnia 1992 r.[1]
kaplica
Widok od strony południowo-wschodniej
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Szczawnica
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Wojciecha Biskupa Męczennika w Szczawnicy
Wezwanie	Matki Bożej Częstochowskiej
Historia Data zakończenia budowy 1867 Data zamknięcia 1914
Dane świątyni Ołtarz • liczba ołtarzy 1
Położenie na mapie Szczawnicy Szczawnica, kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Parku Dolnym
Położenie na mapie Polski Szczawnica, kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Parku Dolnym
Położenie na mapie województwa małopolskiego Szczawnica, kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Parku Dolnym
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego Szczawnica, kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Parku Dolnym
Położenie na mapie gminy Szczawnica Szczawnica, kaplica Matki Bożej Częstochowskiej w Parku Dolnym
49°25′42,5″N 20°28′32,7″E

Historia

Budynek został wzniesiony w 1867 r., jako pijalnia wody Helena^[2]. W latach 70. XIX w. Franciszek Tomanek, dzierżawca Dolnego Zakładu, wystąpił z inicjatywą przeznaczenia go na kaplicę, dla wygody gości uzdrowiska^[3]. 26 lipca 1873 r. wydano stosowne pozwolenie, podpisane przez konsystorza biskupiego, a pierwszą mszę odprawiono 6 lipca 1877 r. Tomanek ufundował zakupił do kaplicy kopię obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej oraz portatyl z relikwiami męczenników św. Feliksa i św. Marceliny, poświęcony przez biskupa Antoniego Gałeckiego. Ufundował także sygnaturkę i wieńczący kaplicę krzyż^[4].

W 1894 roku do kaplicy wstawiono większy ołtarz, autorstwa Władysława Łuszczkiewicza, który zastąpił portatyl^[4].

Od 1914 r. msze w kaplicy nie odbywają się regularnie. Budynek był odnawiany w 1927 r., ze składek kuracjuszy i w 2001 r., z pieniędzy parafii oraz składek mieszkańców^[4]. Msze są odprawiane latem, w sezonie turystycznym, jedynie w niedziele^[5].

Architektura i wyposażenie

Budynek wzniesiono z cegły, na podmurówce z kamienia łamanego^[2]. Skonstruowano go na planie ośmiokąta, o orientalizującej formie^[3]. Otynkowane ściany zdobi wykładany kamieniem cokół oraz gzyms wieńczący. W górnej części^[3] budowla posiada okrągłe świetliki, wypełnione maswerkowymi rozetami. Wewnątrz znajduje się kamienna posadzka^[2].

Dach kaplicy jest wielospadowy, kryty ocynkowaną blachą, zwieńczony sygnaturką. Strop drewniany^[2].

Powierzchnia użytkowa wynosi 50 m², kubatura liczy 430 m³. Obiekt wyposażony jest w instalację elektryczną^[2].