Kazimierz Opałek

Kazimierz Opałek (ur. 13 lipca 1918 w Krakowie, zm. 11 listopada 1995 tamże) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, członek rzeczywisty PAN, specjalista w zakresie teorii prawa i państwa^[1]. Nauczyciel akademicki, a w latach 1954–1956 dziekan Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kazimierz Opałek

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 lipca 1918 Kraków
Data i miejsce śmierci	11 listopada 1995 Kraków
profesor nauk prawnych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1946 UJ
Habilitacja	1953 UJ
Profesura	1954
dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1954–1956), prorektor UJ (1962–1964), członek rzeczywisty PAN, członek czynny PAU
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 13 lipca 1918 w Krakowie, w rodzinie Tadeusza, legionisty, urzędnika państwowego, i Eugenii Polaczek^[2]. W latach 1928–1936 odbył naukę w klasycznym Gimnazjum im. B. Nowodworskiego w Krakowie. W 1936 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego przerwane wybuchem II wojny światowej. Dyplom uzyskał w 1944 w ramach tajnego nauczania. Przed wojną był asystentem prof. Rafała Taubenschlaga, w 1945 funkcję tę objął u boku prof. Jerzego Lande. W 1946 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. Hieronim Stroynowski jako filozof prawa. Habilitował się w 1953 na podstawie dorobku naukowego oraz książki pt. Prawo natury u polskich fizjokratów (Warszawa 1953). Rok później został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Prawa UJ. W 1954 objął stanowisko kierownika Katedry Teorii Państwa i Prawa UJ. Profesorem zwyczajnym został w 1962^[3].

W latach 1954–1956 był dziekanem Wydziału Prawa UJ, w latach 1962–1964 prorektorem UJ. W latach 1968–1973 był redaktorem naczelnym „Kwartalnika Historii Nauki i Techniki”^[3].

15 stycznia 1955 został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej^[4].

Zmarł 11 listopada 1995 w Krakowie^[2], pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XXXV-11-15)^[5][6].

Członkostwo w korporacjach naukowych

Korporacje polskie

• Polska Akademia Nauk (od 1977 członek korespondent; od 1986 członek rzeczywisty)
• Polska Akademia Umiejętności (członek czynny)
• Komitet Nauk Politycznych PAN (przewodniczący w latach 1972–1982)
• Komisja Nauk Prawnych Oddziału PAN w Krakowie (przewodniczący w latach 1975–1995)
• Komisja Nauk Politycznych Oddziału PAN w Krakowie (przewodniczący w latach 1985–1995)^[3]

Korporacje zagraniczne

• Academie Internationale d’Historie des Sciences (od 1971)
• Internationale Vereinigung für Rechts- und Sozialphilosophie (przewodniczący Sekcji Polskiej od 1972, później członek Komitetu Wykonawczego)
• Instytut Hansa Kelsena w Wiedniu (członek korespondent od 1980)
• Serbska Akademii Nauk i Sztuk (członek zagraniczny od 1981)
• Bawarska Akademia Nauk w Monachium (od 1993)^[3]

Wypromowani doktorzy

• Wiesław Lang
• Aleksander Peczenik
• Jan Woleński
• Tomasz Gizbert-Studnicki
• Jerzy Stelmach^[3]
• Krzysztof Grzegorczyk(inne języki)^{[potrzebny przypis]}

Wybrane publikacje

• Znaczenie i rozwój nauki polskiej w XVIII wieku, Warszawa 1951
• Nauka polskiego Oświecenia w walce o postęp, Warszawa 1951
• Hugona Kołłątaja poglądy na państwo i prawo, Warszawa 1952
• Prawo natury u polskich fizjokratów, Warszawa 1953
• Myśl Oświecenia w Krakowie, Kraków 1955
• Podstawowe prawa i obowiązki obywatelskie w świetle Konstytucji PRL, Warszawa 1955
• Prawo podmiotowe, Warszawa 1957
• System prawa socjalistycznego, Warszawa 1958
• Z zagadnień praworządności socjalistycznej, Warszawa 1958
• Problemy metodologiczne nauki prawa, Warszawa 1962
• Współczesna teoria i socjologia prawa w USA (współautor: Jerzy Wróblewski), Warszawa 1963
• Zagadnienia teorii prawa (współautor: Jerzy Wróblewski), Warszawa 1969
• Z teorii dyrektyw i norm, Warszawa 1974
• Überlegungen zu Hans Kelsens. Allgemeine Theorie der Normen, Wien 1980
• Zagadnienia teorii prawa i teorii polityki, Warszawa 1983, wyd. 2. 1985
• Theorie der Direktiven und der Normen, Wien – New York 1986
• Prawo. Metodologia, filozofia, teoria prawa (współautor: Jerzy Wróblewski), Warszawa 1991.
• Studia z teorii i filozofii prawa (wydanie pośmiertne, oprac. R. Sarkowicz, Jerzy Stelmach), Kraków 1997
• Selected Papers in Legal Philosophy (wydanie pośmiertne, oprac. J. Woleński), Dordrecht – Boston – Londyn 1998^[3]