Klub Jagielloński

Klub Jagielloński – polskie stowarzyszenie i niepartyjne środowisko polityczne o profilu konserwatywnym^[1], republikańskim i nowochadeckim, założone w 1989 w Krakowie.

Klub Jagielloński

Państwo	Polska
Siedziba	Kraków
Data założenia	1989
Rodzaj stowarzyszenia	OPP
Profil działalności	organizacja społeczno-polityczna
Zasięg	Polska
Prezes	Paweł Musiałek
Nr KRS	0000128315
Data rejestracji	27 sierpnia 2002
Powiązania	Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego, Międzymiastowo, Kultura Poświęcona, Pressje, Portal Klubu Jagiellońskiego, Aplikacja Pola
brak współrzędnych
Strona internetowa

Idee i cele

Klub stawia sobie za cel podtrzymywanie i szerzenie republikańskiego sposobu myślenia o Polsce i świecie. Organizacja powstała w 1989, tuż po zakończeniu obrad okrągłego stołu, a osobowość prawną uzyskała w roku 1994. Obecnie Klub jest organizacją ogólnopolską prowadząca działalność edukacyjną, ekspercką, publicystyczną oraz realizującą obywatelskie inicjatywy polityczne. Skupia głównie ekspertów, działaczy społecznych i publicystów młodego pokolenia o poglądach republikańskich, ordoliberalnych i konserwatywnych.

W swojej działalności Klub odwołuje się do dziedzictwa I Rzeczypospolitej i II Rzeczypospolitej, ruchu „Solidarności” oraz myśli i filozofii chrześcijańskiej. Zgodnie z Preambułą Statutu Stowarzyszenia misją Klubu Jagiellońskiego jest działanie dla dobra i pożytku Rzeczypospolitej oraz pomnażanie dziedzictwa duchowego, intelektualnego i politycznego Polski poprzez troskę o dobro wspólne, sprawiedliwość, odpowiedzialność, przedsiębiorczość oraz szacunek dla tradycji i religii^[2].

Działalność ekspercka w ramach Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego prowadzona jest w duchu poszanowania czterech fundamentalnych wartości: wolności, własności, wspólnoty oraz tradycji.

Historia

Pierwsze działania dzisiejszego Klubu Jagiellońskiego zapoczątkowała grupa studentów Uniwersytetu Jagiellońskiego w marcu 1988, jeszcze bez oficjalnej nazwy, zbierając podpisy za obroną prorektora UJ prof. Stanisława Grodziskiego. Wiosną 1989 zapadła decyzja o konieczności powstaniu koła naukowego przy krakowskiej uczelni. Kilka tygodni później powstał Studencki Klub Uniwersytetu Jagiellońskiego. 12 maja 1994 Klub uzyskał osobowość prawną. Pierwszym prezesem został Arkady Rzegocki. Na przełomie 1996 i 1997 członkowie stowarzyszenia zorganizowali szereg debat przed uchwaleniem konstytucji. W 2002 został wydany pierwszy numer (teka) „Pressji”, kwartalnika Klubu, pt. Dlaczego w Polsce nie ma Uniwersytetu?.

Do 2006 roku działalność Klubu koncentrowała się na wydawaniu pisma i organizowaniu debat, spotkań dyskusyjnych i seminariów tematycznych. Od 2006 zaczęto prowadzić projekty edukacyjne oraz prace eksperckie. Od 2009 roku prowadzona jest – początkowo pod nazwą Akademia Dojrzałych Obywateli – Akademia Nowoczesnego Patriotyzmu, która w 2015 roku objęła swoim zasięgiem wszystkie 16 województw. W 2013 roku uruchomiony został portal jagiellonski24.pl, a w roku 2015: think-tank Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego. Od 2005 Klub posiada własną siedzibę w Krakowie (aktualnie przy Rynku Głównym 34), a od października 2014: siedzibę w Warszawie (aktualnie przy ul. Andersa 35).

Z okazji Dnia Flagi RP 2 maja 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski wręczył Klubowi Jagiellońskiemu flagę przyznaną w uznaniu działań prowadzonych na rzecz dobra Rzeczypospolitej^[3]. W październiku 2015 roku prezydent RP Andrzej Duda powołał prezesa Klubu Jagiellońskiego Krzysztofa Mazura w skład Narodowej Rady Rozwoju^[4].

Działalność i projekty

Klub Jagielloński posiada aktualnie dwa ośrodki centralne: w Krakowie przy Rynku Głównym 34 oraz w Warszawie przy ul. Andersa 35. Organizacja posiada również oddziały w Katowicach, Wrocławiu, Poznaniu i Gdańsku. W oddziałach odbywają się regularne spotkania i wykłady o charakterze eksperckim i formacyjnym, realizowane są lokalne projekty społeczne i edukacyjne, a także prowadzone są prace w ramach projektów ogólnopolskich.

Najważniejsze ogólnopolskie projekty Klubu to:

• Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego (CAKJ) – think-tank gromadzący kilkudziesięciu ekspertów podzielonych na kilkanaście zespołów tematycznych^[5]. Rolą Centrum Analiz jest wypracowanie zaawansowanych diagnoz i rekomendacji rozwiązań najistotniejszych problemów polskiej gospodarki oraz życia publicznego, takich jak ustrój państwa, administracja, finanse publiczne, gospodarka, nauka i innowacje, edukacja, energetyka, transport, dyplomacja i bezpieczeństwo, polityka morska, ubezpieczenia społeczne, polityka rodzinna, mieszkalnictwo, rolnictwo oraz ochrona zdrowia. Dyrektorem CAKJ jest Tomasz Ociepka^[6].

• klubjagiellonski.pl (wcześniej J24) – portal publicystyczny Klubu Jagiellońskiego, który pojawił się w sieci w sierpniu 2013 roku. Redaktorem naczelnym portalu jest Piotr Kaszczyszyn^[7].

• półrocznik „Pressje” to intelektualne pismo społeczno-kulturalne tworzone przez środowisko skupione wokół Klubu Jagiellońskiego. Pismo powstało z inicjatywy m.in. Jadwigi Emilewicz^[8], jego pierwszy numer ukazał się w 2002. Do października 2024 ukazało się 64 tek Pressji^[9]. Redaktorami naczelnymi „Pressji” byli kolejno Arkady Rzegocki, od 2011 Paweł Rojek, od 2014 Jan Maciejewski i od 2018 Piotr Kaszczyszyn. Od 2021 funkcję tę pełni Konstanty Pilawa^[10].
• Aplikacja Pola – uruchomiona w listopadzie 2015 aplikacja mobilna promująca patriotyzm konsumencki. Po zeskanowaniu kodu kreskowego wyświetla ocenę producenta uzależnioną od udziału polskiego kapitału w konkretnym przedsiębiorstwie, miejsca rejestracji, miejsca produkcji, tworzenia w Polsce miejsc pracy w sektorze badań i rozwoju oraz przynależności do zagranicznego koncernu^[11]. Do lutego 2016 aplikację zainstalowało 80 000 razy i za jej pomocą zeskanowano ponad 1 000 000 kodów kreskowych^[12].

Członkowie honorowi

Honorowymi członkami Klubu byli w 2016 Antoni Dudek, Jadwiga Emilewicz, Tomasz Gąsowski, Jarosław Gowin (pierwszy rektor Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie), Stanisław Kracik, Ryszard Legutko, Jacek Łodziński, Czesław Porębski, Waldemar Rataj, Arkady Rzegocki, Bogusław Sonik, Krzysztof Szczerski, nieżyjący już Józef Tischner, Artur Wołek i Henryk Woźniakowski (prezes Społecznego Instytutu Wydawniczego „Znak”)^[13].