Kościół św. Andrzeja w Hildesheimie

Kościół św. Andrzeja w Hildesheimie (niem. St. Andreaskirche zu Hildesheim) – kościół luterański położony w Hildesheimie. Pełni funkcję kościoła parafialnego parafii St.-Andreas-Gemeinde Hildesheim. Zbudowany w XIV i XV wieku w stylu gotyckim na miejscu wcześniejszego kościoła romańskiego. Jego widoczna z daleka, mierząca 114.50 m wieża, jest najwyższą wieżą kościelną w Hildesheimie i w całej Dolnej Saksonii.

Kościół św. Andrzeja w Hildesheimie

St. Andreaskirche zu Hildesheim

kościół parafialny
Widok kościoła od południowego wschodu
Państwo	Niemcy
Miejscowość	Hildesheim
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Ewangelicko-Luterański Kościół Krajowy Hanoweru
parafia	St.-Andreas-Gemeinde Hildesheim
Imię	św. Andrzej
Historia Data rozpoczęcia budowy 1389 Data zakończenia budowy 1490 Aktualne przeznaczenie czynny kościół parafialny Data zniszczenia • przez 22 marca 1945 bombardowanie Data odbudowy 1956–1965 Poprzednie wyznanie katolickie (do 1542 roku)
Dane świątyni Styl gotyk Architekt przypuszczalnie Peter Parler lub któryś z jego uczniów Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 114.50 m Liczba naw 3
Położenie na mapie Dolnej Saksonii Kościół św. Andrzeja w Hildesheimie
Położenie na mapie Niemiec Kościół św. Andrzeja w Hildesheimie
52°09′06″N 9°57′00″E
Strona internetowa

Historia

Na miejscu obecnego kościoła stała zbudowana w XII wieku trzynawowa romańska bazylika^[1]. W 1389 mieszczanie Hildesheim rozpoczęli budowę trzynawowego, gotyckiego kościoła pod wezwaniem św. Andrzeja. Rozmiary kościoła i jego wyposażenie miały świadczyć o dumie i zamożności mieszkańców miasta, które swój dochód czerpało z położenia na przecięciu się dwóch głównych szlaków handlowych. Budowniczym świątyni był prawdopodobnie Peter Parler lub któryś z jego uczniów. Wzorem architektonicznym nowego kościoła mogła być, nie licząc katedr francuskich, katedra św. Wita w Pradze. Budowa kościoła trwała ponad sto lat, a biorąc pod uwagę położenie kamienia węgielnego pod odbudowę wieży 10 listopada 1883 roku (z okazji 400. rocznicy urodzin Marcina Lutra) – prawie pięciuset lat. Budowa była wiele razy przerywana; na przeszkodzie stawały wojny, konflikty, brak materiałów budowlanych i środków finansowych oraz zarazy^[2].

Reformacja dotarła do Hildesheimu w 25 lat po tym, jak Marcin Luter przybił swoje 95 tez na drzwiach kościoła w Wittenberdze. 1 września 1542 roku przyjaciel i współpracownik Lutra, Jan Bugenhagen wygłosił w kościele św. Andrzeja, po raz pierwszy w Hildesheimie, kazanie protestanckie. Jego tematem był ustęp z Ewangelii św. Marka: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,15). Pobyt Bugenhagena upamiętnia nowoczesna fontanna na zewnątrz kościoła^[1]. Po niszczycielskim ataku bombowym 22 marca 1945 roku kościół został całkowicie spalony. W latach 1956–1965 został odbudowany i 29 sierpnia 1965 roku uroczyście poświęcony, jako ostatni ze zniszczonych kościołów Hildesheimu^[2].

Architektura

Wnętrze

Wejście do wnętrza prowadzi przez drzwi fasady zachodniej, w której zachowały się pozostałości romańskiego westwerku z roku 1140. Nawa główna, wysoka na 28,60 m, przykryta jest sklepieniem gwiaździstym. Nawy boczne łączą się z przodu w wieniec pięciu kaplic otaczających przestrzeń wokół ołtarza. Wystrój rzeźbiarski tej przestrzeni jest dziełem Ulricha Henna^[2].

Wieża

Wieża kościelna została udostępniona publiczności w marcu 1995 roku. Znajduje się na niej platforma widokowa, do której prowadzą 364 stopnie schodów^[1]. W wieży wiszą cztery dzwony, z których trzy pochodzą z byłych niemieckich terenów na wschodzie. Najcięższy i najstarszy dzwon, 3-tonowy Osanna pochodzi z kościoła Mariackiego w Gdańsku, gdzie w 1632 roku został odlany, a po drugiej wojnie światowej wywieziony do Hildesheimu^[3].