Kościół św. Jana Chrzciciela w Potoku Górnym

Kościół św. Jana Chrzciciela – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Tarnogród diecezji zamojsko-lubaczowskiej).

Kościół św. Jana Chrzciciela

nr rej. A/171 z 7.05.1957 i z 3.02.1967[1]
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Potok Górny
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Jana Chrzciciela w Potoku Górnym
Wezwanie	św. Jana Chrzciciela
Wspomnienie liturgiczne	24 czerwca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1743 Data zakończenia budowy 1754
Dane świątyni Styl barokowy Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 3 + transept
Położenie na mapie gminy Potok Górny Kościół św. Jana Chrzciciela
Położenie na mapie Polski Kościół św. Jana Chrzciciela
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół św. Jana Chrzciciela
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego Kościół św. Jana Chrzciciela
50°22′24,1″N 22°34′30,9″E

Historia

Obecna świątynia w stylu barokowym została wzniesiona w latach 1743−1754, głównie z fundacji ówczesnego proboszcza, księdza Grzegorza S. Jastrzębskiego, Teresy Zamoyskiej i Grabińskich. Budowla została konsekrowana w dniu 11 lipca 1754 roku przez biskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego. Kościół był remontowany w 1922 i 1935 roku. Podczas remontu w latach 1936−1939 został wykonany nowy sufit żelbetonowy, natomiast dach został pokryty blachą. W 1956 roku świątynia została odnowiona we wnętrzu i na zewnątrz (wówczas została zamalowana stara polichromia). W latach 1958–1960 i 1973 ponownie budowla była odnawiana. W latach 1990−1993 świątynia została gruntownie wyremontowana^[2].

Wyposażenie

Wnętrze świątyni

Ołtarze

Ołtarz główny

Ołtarz główny w stylu barokowym został wykonany w połowie XVIII wieku, jest dwukondygnacyjny, posiada ornamentację regencyjną oraz rzeźby św. Anny, Ignacego Loyoli, Jana Nepomucena i Symeona. W zwieńczeniu jest umieszczony Bóg Ojciec z obrazami: chrztu Pana Jezusa (z dawnej świątyni drewnianej) oraz św. Kazimierza Królewicza z tego samego okresu. Na tabernakulum znajduje się obraz Ostatniej Wieczerzy.

Ołtarze boczne

Na dwóch ołtarzach bocznych powstałych w połowie XVIII wieku są umieszczone rzeźby w stylu rokokowym proroków, świętych i aniołów oraz obrazy: Matki Boskiej Szkaplerznej namalowany w 1609 roku i św. Michała Archanioła powstały w XVIII wieku. Na dwóch następnych ołtarzach, zapewne z XIX wieku, znajdują się obrazy Wniebowstąpienia, św. Walentego na zasuwie i św. Marii Magdaleny w zwieńczeniu.

Pozostałe

• Ambona reprezentuje styl regencji i jest ozdobiona rzeźbą Boga Ojca na baldachimie.
• Chrzcielnica w stylu klasycystycznym jest ozdobiona obrazem Chrztu Chrystusa, namalowanym w XVIII wieku. W zwieńczeniu jest umieszczony obraz Boga Ojca powstały w XVIII wieku.
• Pod chórem, na filarze, jest umieszczona tablica ku czci pomordowanych w czasie II wojny światowej.
• Świątynia posiada także rokokowe rzeźby: krucyfiks w stylu barokowym, powstały w XVIII wieku oraz Matka Boska i Chrystus Zmartwychwstały. Ten styl reprezentują również monstrancja i kielich.
• W kościele można również zobaczyć epitafium marmurowe Wincentego Alfonsa Rasciusa i jego małżonki Anieli z Wodzickich^[3].