Kościół św. Marcina w Krakowie

Kościół św. Marcina – zabytkowy kościół ewangelicki znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ul. Grodzkiej 56, na Starym Mieście.

Kościół św. Marcina

nr rej. A-17 z 2 marca 1973[1]
kościół diecezjalny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Grodzka 56
Wyznanie	Luteranizm / Kalwinizm
Kościół	Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP / Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP
Wezwanie	św. Marcina
Historia Data rozpoczęcia budowy 1637 Data zakończenia budowy 1640 Data poświęcenia 1644 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia protestancka Poprzednie wyznanie rzymskokatolickie
Dane świątyni Architekt Giovanni Trevano Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 23 2
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Kościół św. Marcina
Położenie na mapie Polski Kościół św. Marcina
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół św. Marcina
Położenie na mapie Krakowa Kościół św. Marcina
50°03′21,3″N 19°56′18,5″E
Strona internetowa

Znajduje się w nim siedziba krakowskiej parafii ewangelicko-augsburskiej oraz diaspory ewangelicko-reformowanej^[2]. Ponadto odprawiane są nabożeństwa Kościoła Starokatolickiego Mariawitów^[3].

Wierni Kościoła Ewangelicko-Reformowanego (kalwini) nie uznają umieszczania rzeźb i obrazów w miejscach kultu, jednak iż jest to kościół ekumeniczny, poszli oni na ustępstwo ws. umieszczenia w prezbiterium obrazu Jezusa uciszającego burzę i dwóch figur.

Historia

Kościół stanął na miejscu poprzedniego, przedlokacyjnego, romańskiego kościoła, prawdopodobnie z XII wieku. Obecna świątynia, fundowana karmelitankom bosym, wzniesiona została w latach 1637–1640 w stylu wczesnego baroku według projektu Giovanniego Trevana. Świątynię konsekrowano w 1644. Zakonnice wyprowadziły się z niego w 1787 do ufundowanego przez kanclerza Jana Szembeka nowego klasztoru i kościoła św. Teresy na Wesołej. Kościół został wystawiony na sprzedaż. Dopiero kilkadziesiąt lat później (w 1816) przekazano go zborowi ewangelickiemu.

Wystrój

W ołtarzu głównym znajduje się obraz pędzla Henryka Siemiradzkiego z 1882 przedstawiający Chrystusa uciszającego burzę na morzu. Powyżej ołtarza głównego znajduje się pochodzący z końca XIV wieku gotycki krucyfiks. Przy wejściu zaś uwagę zwraca zniszczone przez Niemców w czasie II wojny światowej epitafium Mikołaja Reja (dzieło Jana Raszki), które odsłonięto 10 kwietnia 1921 (ufundowane przez rodziny Grosse i Maurizio)^[4].

• 
  Wnętrze z widokiem na ołtarz główny
• 
  Wnętrze, chór muzyczny i organy
• 
  Ołtarz główny z obrazem Siemiradzkiego
• 
  „Chrystus uciszający burzę”
  Obraz Henryka Siemiradzkiego, 1882
• 
  Epitafium Mikołaja Reja
  Jan Raszka, 1921

Zobacz też

• Zbór ewangelicki przy ul. św. Jana w Krakowie
• Społeczność mariawicka w Krakowie