Kościół Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim

Kościół Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim – kościół akademicki mieszczący się w Piotrkowie Trybunalskim, należący dawniej do zespołu klasztornego dominikanek.

Kościół
Matki Bożej Śnieżnej
w Piotrkowie Trybunalskim

nr rej. 174-IX-20 z dnia 21.07.1948 r. oraz 205 z 09.09.1967 r.[1]
kościół rektoralny
Widok ogólny (2010)
Państwo	Polska
Miejscowość	Piotrków Trybunalski
Adres	ul. Rycerska 3
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	Matki Bożej Śnieżnej
Historia Data rozpoczęcia budowy 1627 Data zakończenia budowy XVII wiek Data zamknięcia około 1865 Data zniszczenia 1648, 1657, 1786 Data odbudowy 1673, 1787 Data reaktywacji koniec XIX w. Fundator Katarzyna Warszycka
Dane świątyni Styl barok Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 św. Stanisława Kostki, św. Rocha Liczba naw 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 6 1
Położenie na mapie Starego Miasta w Piotrkowie Trybunalskim Kościół Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim
Położenie na mapie Polski Kościół Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego Kościół Matki Bożej Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim
51°24′32,6160″N 19°41′39,9480″E
Strona internetowa

Historia

Dominikanki zostały sprowadzone do Piotrkowa w 1608 przez Katarzynę Warszycką^[2]. Budowę kościoła rozpoczęto w 1627 jednocześnie z budową całego zespołu klasztornego dominikanek^[2]. Kompleks klasztorny został zniszczony w trakcie pożaru w 1648, a także podczas potopu szwedzkiego^[2]. Odbudowę kompleksu ukończono w 1673, zaś wyposażenie kościoła (ołtarze) poświęcono w 1685^[2]. Kościół spłonął ponownie w czasie pożaru miasta w 1786, zaś w 1787 kompleks klasztorny był częściowo odrestaurowany^[3].

Kościół został zamknięty po 1865 po kasacie domu dominikanek w Piotrkowie^[2]. Jednak od 1881 odbywały się w nim nabożeństwa dla uczniów gimnazjum męskiego^[2]. W 1882 kościół przebudowano według projektu Feliksa Nowickiego, w wyniku czego uzyskał obecny wygląd^[2].

Mimo że dominikanki opuściły kościół w latach 60. XIX w, to świątynia nadal jest nazywana potocznie Kościołem Panien^[4]. Współcześnie świątynia ma status kościoła rektoralnego w parafii św. Jacka i św. Doroty w Piotrkowie Trybunalskim^[5]. Spełnia także rolę kościoła akademickiego i centrum wydarzeń kulturalnych^[4].

Architektura

Świątynia została wzniesiona w stylu wczesnego baroku. Kościół oraz budynki dawnego klasztoru dominikanek tworzą razem plan podkowy.

Kościół jest budowlą jednonawową z wnętrzami o sklepieniu kolebkowym z lunetami i gurtami^[2]. Posiada przejścia do zakrystii i krużganków^[2].

W kościele znajdują się ołtarze:

• ołtarz główny z 1755, z elementami starszego ołtarza z 1684 i kopią obrazu Matki Bożej Śnieżnej z przełomu XVII i XVIII wieku^[2][3]
• ołtarz boczny (po 1648) pod wezwaniem św. Stanisława Kostki z obrazem świętego z około 1862^[6]
• ołtarz boczny (po 1648) pod wezwaniem św. Rocha z obrazem świętego z około 1862^[7]

W kościele znajduje się też ambona z 1767, krucyfiks na belce tęczowej z XVII w. oraz kartusze herbowe na sklepieniu nawy (Abdank, Pobóg, Junosza, Jelita) z XVII w., należące prawdopodobnie do dobroczyńców klasztoru i kościoła^[7].

Kościół wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem 174-IX-20 z 21.07.1948 oraz 205 z 9.09.1967^[1].

Galeria

• 
  Klasztor dominikanek około 1800 (kościół w głębi)
• 
  Wejście do kościoła
• 
  Wnętrze kościoła z ołtarzem głównym
• 
  Płyta nagrobna Katarzyny Warszyckiej