Komputer pokładowy

Komputer pokładowy (ang. trip computer, niem. Multifunktionsanzeige) – urządzenie montowane w niektórych samochodach do rejestrowania, obliczania i wyświetlania przejechanego dystansu, średniej prędkości, średniego zużycia paliwa oraz zużycia paliwa w czasie rzeczywistym.

Wyświetlacz komputera pokładowego w Acura TL z 2004 r., śledzący średni przebieg, średnią prędkość i odległość.

Wyświetlacz komputera pokładowego w Nissanie Murano.

Komputer FIS w VW Golf VI (2008–2012)

Historia

Pierwsze mechaniczne komputery pokładowe zwane Rally Computer powstały w latach 50. XX wieku. Miały one umożliwiać kierowcy śledzenie czasu i odległości wraz z dopasowaniem do średniej prędkości, co miało być szczególnie przydatne w rajdach, w których konieczne było zrobienie etapu w zadanym czasie. Jedno z pierwszych akcesoriów tego typu to Speedpilot, produkowany przez szwedzką firmę Halda(inne języki). Speedpilot był montowany m.in. w Saabie GT750 w latach 1958-1962^[1][2].

Typowo osobowe auto jakim był Fiat 1900 z 1952 roku, było standardowo wyposażone w urządzenie mechaniczne, zwane po włosku mediometro, które pokazywało średnią prędkość, a nawet automatycznie pomijało postoje^[3]. W 1978 roku dział Cadillac koncernu General Motors wprowadził na rynek komputer pokładowy „Cadillac Trip Computer” zwany również „Tripmaster”, który był dostępny do dokupienia do modelu Cadillac Seville^[4]. Chrysler również wprowadził elektryczny komputer pokładowy do swojego najtańszego modelu Omni/Horizon^[5].

Nazwy

• Tripmaster lub Cadillac Trip Computer we wczesnych Cadillacach.
• MFA od niem. Multifunktionsanzeige.
• FIS od niem. Fahrer Information System zwłaszcza w samochodach Volkswagen Group.

Zobacz też

• Tachograf