Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koparka wielonaczyniowa – typ koparki charakteryzującej się ciągłym procesem kopania, wyposażonej w wiele naczyń kopiących (czerpaków lub skrobaków), umieszczonych w równych odstępach na łańcuchu lub kole.
Maszyny te stosowane są w górnictwie odkrywkowym (w kopalniach węgla brunatnego, rudy, gliny), przy wykopach szerokoprzestrzennych, przy skarpowaniu nasypów, na składach materiałów sypkich. Są jednymi z największych maszyn do robót ziemnych. Np. Bagger 293 ma długość 220 m, wysokość 94,5 m i masę ponad 14 tys. ton, a jej wydajność to 240 tys. m³ urobku na dobę[1].
Mniejsze maszyny tego typu stosowane są do kopania rowów, w wykonaniu jako koparki wielonaczyniowe wzdłużne.
Zanim pojawiły się pierwsze koparki wielonaczyniowe, przez wiele stuleci stosowano różne rozwiązania pogłębiarek wykorzystujących układ wieloczerpakowy. Powstanie pierwszych koparek wielonaczyniowych stanowiło kolejny etap w zastosowaniu tego układu do robót ziemnych, tym razem na lądzie. Pierwsze tego typu maszyny powstają w połowie XIX w.:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.