Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (sztuka teatralna)

Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków – sztuka teatralna dla dzieci na podstawie baśni braci Grimmów autorstwa Magdaleny Piekorz. Wystawiana na deskach Teatru Rozrywki w Chorzowie w 2006 roku.

Dochód z biletów i przeprowadzonej aukcji przeznaczony był na zakup specjalistycznych łóżek i materacy rehabilitacyjnych dla mysłowickiego Hospicjum Cordis^[1].

Fabuła

Baśń opowiada o losach półsieroty Królewny Śnieżki, którą zła macocha najpierw kazała zabić, a następnie zaczarowała, pogrążając w głębokim śnie. Śnieżce w jej przygodach pomagają zwierzęta leśne i krasnoludki. Z głębokiego snu wyrwał ją królewicz, całując ją w policzek. Jak większość baśni i ta kończy się szczęśliwie.

W chorzowskiej Rozrywce

Pomysłodawczynią przedsięwzięcia, w którym w role baśniowych bohaterów wcieliły się znane osobistości Górnego Śląska, była wicemarszałek Senatu Krystyna Bochenek^[2]. Przedstawienia odbyły się 9 grudnia w Teatrze Rozrywki w Chorzowie.

Obsada

• Kazimierz Kutz jako król
• Tadeusz Sznuk jako narrator
• Krystyna Doktorowicz jako królowa
• Kamil Durczok jako lustro
• Magdalena Kumorek jako Królewna Śnieżka
• Krystyna Prońko jako pierwsza dwórka
• Krystyna Szaraniec jako druga dwórka
• Anna Sekudewicz jako trzecia dwórka
• Wojciech Kuczok jako królewicz
• Janusz Moszyński jako myśliwy
• Jarosław Wasik jako niedźwiedź
• Joanna Pierzak jako wiewiórka
• Jan Rzymełka jako zajączek
• Genowefa Grabowska jako żaba
• Marek Szczepański jako lisek
• Stanisław Puchała jako dyrektor kopalni diamentów
• Artur Rojek jako Gapcio
• Michał Ogórek jako Nieśmiałek
• Tomasz Ossoliński jako Apsik
• Jerzy Buzek jako Śpioch
• Tadeusz Sławek jako Mędrek
• Marek Szołtysek jako Gburek
• Janusz Skulich jako Wesołek
• Krystyna Bochenek jako kucharka
• Anna Popek jako ochmistrzyni
• Robert Talarczyk jako stolnik

Sztukę wyreżyserowała autorka adaptacji scenicznej Magdalena Piekorz, kostiumy zaprojektowała Barbara Ptak, autorem scenografii był Marcel Sławiński, muzykę skomponował Adrian Konarski^[3]. Nagranie chorzowskiego spektaklu dostępne było na płytach DVD dołączonych do jednego z wydań „Dziennika Zachodniego”. Do płyty dodano scenariusz całego przedstawienia^[4].