Książka i Wiedza

Wydawnictwo „Książka i Wiedza” – polskie wydawnictwo powołane uchwałą Rady Ministrów z 20 listopada 1948 r.^[1] w Warszawie jako Spółdzielnia Wydawnicza „Książka i Wiedza”. W procesie łączenia partii politycznych PPR i PPS w PZPR połączono także prowadzone przez nie oficyny: komunistyczną Spółdzielnię Wydawniczą „Książka” i socjalistyczną Spółdzielnię Wydawniczą „Wiedza”^[3]. W nowej formule „Książka i Wiedza” publikowała przede wszystkim dzieła klasyków marksizmu, literaturę polityczną i szkoleniową^[4]. W 1973 wydawnictwo weszło w skład Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa-Książka-Ruch”, której częścią pozostawało do likwidacji konglomeratu w 1990 r. Od tamtej pory działa pod nazwą Spółdzielnia Wydawniczo-Handlowa „Książka i Wiedza”.

Szybkie fakty Skrót, Status prawny ...

Wydawnictwo „Książka i Wiedza”
Skrót	KiW
Status prawny	spółdzielnia
Adres	ul. Smolna 13 00-375 Warszawa
Data założenia	20 listopada 1948^[1]
Dyrektor	Włodzimierz Gałąska^[2]
Strona internetowa

Szybkie fakty

Remove ads

Historia wydawnictwa

Podsumowanie

Perspektywa

Lata 1948–1972

Spółdzielnia Wydawnicza „Książka i Wiedza” utworzona została Uchwałą Rady Ministrów z 20 listopada 1948 r. poprzez połączenie wydawnictwa książkowego „Wiedzy” z wydawnictwem „Książka”. Uchwała powołała również pierwszą radę nadzorczą spółdzielni w składzie^[1]:

Do prezydium rady nadzorczej weszli: Antoni Alster, Stefan Arski, Leon Kasman, Leon Kruczkowski i Włodzimierz Reczek. Pierwszy zarząd spółdzielni powoływało prezydium, kolejne rada nadzorcza^[1].

Przed rokiem 1957 prezesami wydawnictwa byli Juliusz Burgin i Witold Konopka, a potem Zbigniew Bek i Stanisław Wroński (w latach 1963–1971)^[3].

Siedziba wydawnictwa mieściła się przy ul. Smolnej w Warszawie, ale redakcje były rozproszone w różnych lokalizacjach. W centralnej siedzibie znajdowała się administracja, dział literatury filozoficznej i pracownia plastyczna. Przy ul. Mokotowskiej znajdowała się redakcja dzieł Lenina, przy ul. Szpitalnej redakcja dzieł Marksa i kalendarzy, zaś przy Nowym Świecie redagowano literaturę piękną i historyczną. Na parterze w budynku siedziby, mieściła się księgarnia KiW, z wejściem od Al. Jerozolimskich, działająca w latach 1946–1999^[3].

Lata 1973–1990

Od 1 stycznia 1973 „Książka i Wiedza” przestała być spółdzielnią i jako wydawnictwo włączona została do koncernu prasowego Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch”. Wydawnictwo weszło w skład pionu organizacyjnego wydawniczo-agencyjnego^[5].

W 1980 r. prezesem wydawnictwa był Alfred Wałek, potem Witold Skrabalak^[3].

Po zmianach ustrojowych w Polsce w 1989 r. Sejm uchwalił 22 marca 1990 ustawę o likwidacji RSW „Prasa-Książka-Ruch”^[6]. W przyjętym przez Radę Ministrów 29 października 1990 r. planie zagospodarowania majątku RSW „Prasa-Książka-Ruch” wydawnictwo „Książka i Wiedza” miało być przekazane spółdzielni pracy założonej przez dotychczasowych pracowników, w trybie art. 5 ustawy likwidacyjnej, pod warunkiem zlikwidowania zadłużenia do końca 1990 roku^[7].

W 1990 roku, w momencie likwidacji RSW „Prasa-Książka-Ruch” w wydawnictwie „Książka i Wiedza” pracowało 190 osób^[3].

Lata po 1990

Z dniem 1 stycznia 1991 roku powołano Spółdzielnię Wydawniczo-Handlową „Książka i Wiedza”, która kontynuowała działalność wydawniczą, z siedzibą w tej samej lokalizacji. Oficyna zatrudnia kilkunastu pracowników^[3]. W KRS wydawnictwo zostało zarejestrowane 25 lutego 2002 r. jako spółdzielnia pod tą samą nazwą^[2]. Spółdzielnię reprezentuje zarząd, którego prezesem jest Włodzimierz Gałąska, wiceprezesem Agnieszka Kopeć. Organem nadzorczym jest rada nadzorcza w składzie: Jerzy Lewiński, Hanna Toda, Jerzy Rozwadowski^[2]. Wydawnictwo publikuje literaturę piękną, współczesną i klasyczną, książki popularnonaukowe i naukowe oraz utwory dla dzieci i młodzieży^[8]. Wydaje około 15 tytułów rocznie w łącznym nakładzie 6 tys. egzemplarzy^[3].

Remove ads

Szata graficzna

Podsumowanie

Perspektywa

Pierwsze logo wydawnictwa opracował w 1948 r. projektant i ilustrator Stefan Bernaciński. Znak przedstawiał ułożone pionowo czarne litery „K” i „W” na białym tle, w czarnej otoczce z białym napisem „Książka i Wiedza”. W latach 50. XX w. logo zmodyfikowano i przedstawiało ustawioną ukośnie powiewającą flagę w paski, trzymaną przez dwie ręce, w kolistej otoczce z napisem „Książka i Wiedza”. Autorem nowego znaku był również Stefan Bernaciński. Logo, czasem w wariancie z czerwoną flagą, stosowano do końca PRL^[3]. W 1990 r. wydawnictwo powróciło do pierwotnego znaku^[3].

Pracownią plastyczną „Książki i Wiedzy” kierowali między innymi Zdzisław Długosz, Jan Hollender, Jerzy Rakoczy i Tomasz Rumiński. Pracowało w niej na stałe kilka osób, większość zleceń kierowano na zewnątrz do współpracujących twórców. Do licznego grona grafików współpracujących z wydawnictwem należeli między innymi: Maria Eska, Wojciech Fraudenreich, Maria Hiszpańska-Neumann, Jerzy Kępkiewicz, Bożena Kowalewska, Ewa Możejko, Stefan Rzepecki, Marian Sztuka, Ewa Walewska i Mieczysław Wasilewski. Od 1975 r. do działu graficznego wydawnictwa dołączył Jerzy Rozwadowski^[3].

Książki oficyny wielokrotnie nagradzano w konkursie Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek na „Najlepiej Wydaną Książkę Roku” (w latach: 1961, 1964, 1966, 1969, 1970, 1971, 1972)^[9]. Wśród nagrodzonych pozycji znalazły się projekty współpracującego z oficyną grafika i ilustratora Aleksandra Bernacińskiego: w 1961 r. Rozmowy o gospodarce (t. 1), w 1966 r. Polska 1944–1965 Stanisława Wrońskiego i Marii Zwolakowej (t. 1–2). Nagrodę zdobyły także dwa projekty Stefana Bernacińskiego: w 1969 r. Manifest komunistyczny, w 1972 r. Państwo a rewolucja Włodzimierza Lenina^[3].

Remove ads

Działalność wydawnicza

Podsumowanie

Perspektywa

Początkowo profil oficyny obejmował zarówno literaturę o tematyce społeczno-politycznej jak i literaturę piękną, w tym skierowaną do dzieci i młodzieży. Niektóre pozycje drukowano nieodpłatnie w NRD w ramach reparacji wojennych, wśród nich znalazły się Bajki Ignacego Krasickiego. W latach 1948–1951 „Książka i Wiedza” stała się największym polskim wydawnictwem. W samym 1951 r. wydała 962 tytuły o łącznym nakładzie 23 mln egzemplarzy. Równocześnie spółdzielnia prowadziła własne księgarnie i w 1950 r. dysponowała 182 placówkami. Sytuacja uległa zmianie, gdy w 1950 r. powołano Dom Książki, który przejął dystrybucję wydawnictw na rynku polskim, a w tym księgarnie KiW. Decyzją administracyjną w 1952 r. dokonano kolejnej reorganizacji rynku wydawniczego, ograniczając działalność „Książki i Wiedzy” do literatury o profilu społeczno-politycznym. Literaturę piękną przeniesiono do innych wydawnictw, a z działu książek dla dzieci i młodzieży powołano Państwowe Wydawnictwo Młodzieżowe „Iskra”. Tym samym oficyna na czas PRL stała się głównym wydawcą literatury marksistowskiej, zarówno autorów współczesnych, jak i klasyków marksizmu^[3].

Pierwsze inicjatywy „Książki i Wiedzy” to m.in. wydanie w 1949 r. dzieł wybranych Włodzimierza Lenina oraz Karola Marksa i Fryderyka Engelsa. Przedsięwzięcie to, kontynuowane aż do upadku ustroju, objęło kilkadziesiąt wysokonakładowych i kosztownych tomów, które aż do 1989 r. zalegały w księgarniach^[3].

Tworzono kolejne serie wydawnicze, takie jak Biblioteka Wiedzy o Krajach Socjalistycznych, Biblioteka Myśli Socjalistycznej, Światowid, Koliber, Zachód z Bliska^[3], Biblioteka Studiów nad Marksizmem, Kontynenty.

W latach 1949–1987 oficyna prowadziła 3 serie wydawnicze dla dzieci i młodzieży: Młodzież w Służbie Socjalizmu, Biblioteka Młodych i Biblioteczka dla Dzieci. W seriach tych łącznie wydano 74 tytuły, w tym 51 pochodziło z literatury radzieckiej. W Biblioteczce dla Dzieci, wydawanej w okresie 1949–1952, ukazały się 63 pozycje w nakładzie 2,4 mln egzemplarzy. Przykładowe tytuły to: Bezdomna kotka Borisa Žitkova (1951), Majowe święto Hanny Januszewskiej (1950). Aż 40 tytułów w serii stanowiła literatura radziecka, a 20 pozycji uznaje się za utwory o charakterze propagandowym. W 14 opowiadaniach seria poruszała tematykę przyrodniczą. Seria Młodzież w Służbie Socjalizmu, wydawana w latach 1950–1951, liczyła tylko 9 pozycji, z których 7 to tytuły radzieckie^[10].

W Bibliotece Wiedzy o Krajach Socjalistycznych ukazywały się pozycje opowiadające o dokonaniach rewolucyjnych m.in. w Albanii, Bułgarii, Czechosłowacji, NRD, Rumunii czy na Węgrzech. Biblioteka Myśli Socjalistycznej to z kolei pisma innych niż Marks, Engels i Lenin teoretyków i praktyków ustrojowych^[3]. Seria Światowid, prowadzona przez Annę Klubównę, rozpoczęła się w 1958 r. Pozycje w tym cyklu ukazywały się w nakładzie 10–30 tys. egzemplarzy, a dotyczyły dziejów dawnych cywilizacji, historii narodów, życia wybitnych postaci. Logo serii, przedstawiające wyobrażenie prasłowiańskiego bóstwa, zaprojektował Stanisław Kaźmierczyk^[3]. Powołana w 1967 r. seria Koliber, nie miała jednego redaktora prowadzącego, cały dział literatury pięknej współpracował przy doborze tytułów. Nakład cienkich tomów o kieszonkowym formacie sięgał 200 tys. egzemplarzy. Autorem znaku serii był Jerzy Kępkiewicz^[3]. Seria, zamknięta w 1989 r., została wznowiona w latach 1996–1997.

Od 1959 r. oficyna wydawała rocznie około 200 tytułów, w łącznym nakładzie 4–8 mln egzemplarzy. W latach 70 i 80 XX w., po włączeniu wydawnictwa do RSW „Prasa-Książka-Ruch”, zwiększono ilość wydawanych książek beletrystycznych, polskich i obcych. Wydawano polską literaturę współczesną, głównie autorów związanych z PZPR, w tym Ptasi gościniec Haliny Auderskiej czy Być komunistą Wiesława Rogowskiego. Wprowadzono teksty dramaturgiczne, np. scenariusze widowisk telewizyjnych Sprawa polska 1944, Poczdam 1945 i Przed burzą Ryszarda Frelka i Włodzimierza T. Kowalskiego. Przygotowywano przekłady literatury obcej z odległych stron świata, wydano między innymi Zimową kwaterę japońskiego prozaika Tomoji Abe, czy powieści i zbiory opowiadań późniejszego noblisty V.S. Naipaula^[3].

Wśród wydawnictw oficyny znalazł się również miesięcznik „Zeszyty Teoretyczno-Polityczne” oraz kwartalnik „Z Pola Walki”^[3]. „Zeszyty Teoretyczno-Polityczne” ukazywały się od 1 czerwca 1954 do 1989 r., w łącznej liczbie 416 numerów, zastępując takie tytuły jak „Zeszyty Filozoficzne”, „Zeszyty Ekonomiczne” i „Zeszyty Historyczne”. Poruszały kwestie polityczne, ekonomiczne, filozoficzne, historyczne oraz międzynarodowe^[11]. Kwartalnik „Z Pola Walki” regularnie ukazywał się od 1958 r. z inicjatywy Zakładu Historii Partii przy КС PZPR i poświęcony był dziejom ruchu robotniczego^[12].

„Książka i Wiedza” wydawała także papierowe kalendarze. Kalendarz Robotniczy ukazywał się w nakładzie 100 tys. egz., a zdzieralny ścienny kalendarz w nakładzie 4 mln. egzemplarzy. Kalendarze stanowiły podstawowe źródło przychodów wydawnictwa, aż do przekształceń własnościowych w latach 90. XX w.^[3]

Od 1990 r. „Książka i Wiedza” publikuje literaturę piękną, współczesną i klasyczną, książki popularnonaukowe i naukowe oraz utwory dla dzieci i młodzieży. Ważną częścią dorobku są przekłady ze współczesnej literatury światowej. Wydawnictwo specjalizuje się także w popularyzacji wiedzy o historii Polski i świata, socjologii, filozofii, religioznawstwa, ekonomii oraz psychologii^[8].

Remove ads

Wybrane publikacje[13]

Lata 1948–1972

Fryderyk Engels, Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa, 1949, seria: Biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu
Fryderyk Engels, Rozwój socjalizmu od utopii do nauki, 1949, seria: Biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu (68 ss.)
Włodzimierz Lenin, Marks, Engels, marksizm, 1949, seria: Biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu
Jerzy Plechanow, Przyczynek do zagadnienia rozwoju monistycznego pojmowania dziejów, 1949, seria: Biblioteka socjalizmu naukowego (276 ss.)
Henryk Cunow, Pochodzenie religii i wiary w Boga, 1950 (170 ss.)
Karol Kautsky, Pochodzenie chrześcijaństwa, 1950, seria: Biblioteka socjalizmu naukowego (412 ss.)
Roman Kornecki, Wielkie spotkanie ludów. O II Światowym Kongresie Obrońców Pokoju, 1950
Włodzimierz Lenin, Co robić? Palące zagadnienia naszego ruchu, 1951, seria: Biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu (223 ss.)
A. Leontjew, O „Kapitale” Karola Marksa, 1951, seria: Biblioteka ekonomiczna 17 (126 ss.)
Bolesław Bierut, O partii, 1952 (320 ss.)
Fryderyk Engels, Dialektyka przyrody, 1952, seria: Biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu (442 ss.)
J. W. Stalin, Ekonomiczne problemy socjalizmu w ZSRR, 1952 (102 ss.)
Iwan Turgieniew, Szlacheckie gniazdo, 1952 (215 ss.)
H. Eildermann, Społeczeństwo pierwotne, 1953 (414 ss.)
G. Guriew, Nauka i religia. O budowie wszechświata i przewidywaniu przyszłości, 1953 (83 ss.)
Henryk Katz, Droga do manifestu komunistycznego, 1955 (226 ss.)
S.F. Kieczekian, Nauka Arystotelesa o państwie i prawie, 1955 (255 ss.)
Krótki słownik filozoficzny, red. M. Rozental, P. Judin, 1955 (756 ss.)
Materializm historyczny, red. F.W. Konstantinow, 1955 (648 ss.)
Giordano Bruno, Pisma filozoficzne, 1956 (302 ss.)
Nikita Chruszczow, Referat sprawozdawczy Komitetu Centralnego KPZR na XX Zjeździe Partii. Rezolucja XX Zjazdu KPZR, 1956 (190 ss.)
Fryderyk Engels, Anty-Duhring, 1956, seria: Biblioteka klasyków marksizmu-leninizmu (454 ss.)
Mao Tse-Tung, Dzieła wybrane tom 1, 1956
A. Tondi, Jezuici w historii kryzysu jednego sumienia, 1956 (358 ss.)
Henryk Bergson, Ewolucja twórcza, 1957 (318 ss.)
Bertrand Russell, Szkice sceptyczne, 1957 (199 ss.)
Jean-Paul Sartre, Rozważania o kwestii żydowskiej, 1957 (147 ss.)
Janusz Deresiewicz, Handel chłopami w dawnej Rzeczypospolitej, 1958, seria: Światowid (317 ss.)
Eugeniusz Kriegelewicz, Etyka katolicka w świetle teologii moralnej, 1958 (68 ss.)
Giovanni Papini, Pamiętniki Pana Boga, 1958 (67 ss.)
Stefan Rudniański, Pogadanki filozoficzne. Przewodnicy ludzkości, 1958 (273 ss.)
Tadeusz Zieliński, Rzeczpospolita Rzymska, 1958 (443 ss.)
Karol Kautsky, Etyka w świetle materialistycznego pojmowania historii, 1959 (177 ss.)
Stefan Rudniański, Z dziejów filozofii, 1959 (278 ss.)
Adam Schaff, Z zagadnień marksistowskiej teorii prawdy, 1959 (479 ss.)
Tadeusz Kotarbiński, Leopold Infeld, Przykład indywidualny kształtowania się postawy wolnomyślicielskiej. Religia i ja, 1960 (47 ss.)
Hans Reichenbach, Powstanie filozofii naukowej, 1960 (396 ss.)
Władysław Spasowski, Człowiek i świat, wyd. 2, 1960 (164 ss.)
Anna Klubówna, Krajobraz z tęczą: sylwetki artystów od Fidiasza do Picassa, 1960, il. Stefan Bernaciński
Siergiej Leonidowicz Rubinsztejn, Byt i świadomość, 1961 (450 ss.)
Joachim Wach, Socjologia religii, 1961, seria: Religioznawstwo (522 ss.)
Leopold Infeld, Tadeusz Kotarbiński, Bertrand Russell, Religia i ja, 1962 (74 ss.)
Celina Kulik, Prorocy we własnym kraju, 1962 (147 ss.)
Siergiej Leonidowicz Rubinsztejn, Myślenie i drogi jego poznania, 1962 (195 ss.)
Hanna Temkinowa, Gromady Ludu Polskiego - zarys ideologii, 1962 (216 ss.)
John Dewey, Demokracja i wychowanie. Wstęp do filozofii wychowania, 1963, tłum. Zofia Bastgen (411 ss.)
Wiesław Mysłek, Kościół współczesny, 1963 (275 ss.)
Andrzej Nowicki, Filozofowie o religii. Przekłady tom 2, 1963 (259 ss.)
Zygmunt Poniatowski, Religia a nauka, 1963 (257 ss.)
Tadeusz Margul, Sto lat nauki o religiach świata, 1964 (374 ss.)
Hanna Temkinowa, Bakunin i antynomie wolności, 1964 (235 ss.)
Zbigniew Krawczyk, Socjologia Edwarda Abramowskiego, 1965 (320 ss.)
Sław Krzemień-Ojak, Zagadnienia współczesnej kultury, 1965 (93 ss.)
Zygmunt Poniatowski, Treść wierzeń religijnych, 1965 (355 ss.)
Andrzej Zajączkowski, Pierwotne religie czarnej Afryki, 1965, seria: Światowid (227 ss.)
Mircea Eliade, Traktat o historii religii, 1966, seria: Religioznawstwo
Erich Fromm, Szkice z psychologii religii, 1966, seria: Religioznawstwo (292 ss.)
Stanisław Królik, Hierarchia kościelna wobec wybuchu powstania 1863, 1966 (212 ss.)
Karol Marks, Różnica między demokrytejską a epikurejską filozofią przyrody, 1966 (283 ss.)
Wiesław Mysłek, Kościół katolicki w Polsce w latach 1918-1939, 1966 (670 ss.)
T.I. Ojzerman, Powstanie filozofii marksistowskiej, 1966, tłum. Władysław Jankowski, Michał Kelles-Krauz, Lucyna Smolińska (621 ss.)
Raffaele Pettazzoni, Wszechwiedza bogów, 1967, seria: Religioznawstwo (601 ss.)
Tadeusz Płużański, Marksizm a fenomen Teilharda, 1967 (310 ss.)
Bogdan Suchodolski, Podstawy wychowania socjalistycznego, 1967, seria: Biblioteka Samokształcenia ZNP (282 ss.)
Maurice Dobb, Spór o socjalizm, 1968, seria: Problemy, polemiki, dyskusje (119 ss.)
J. A. Lewada, Społeczna natura religii, 1968, seria z "R" (354 ss.)
A.G. Spirkin, Zarys filozofii marksistowskiej, 1968, tłum. Lucyna Smolińska (642 ss.)
Michel Verret, Marksiści a religia, 1968, seria z "R" (348 ss.)
Aleksandr Jakowlew, Ideologia „imperium” amerykańskiego, 1969 (486 ss.)
Janusz Kuczyński, Żyć i filozofować, 1969 (543 ss.)
Marian Podkowiński, Europa Straussa, 1969 (132 ss.)
Łucja Banachowska, Strukturalizm a marksizm, 1969 (186 ss.)
S. A. Tokariew, Pierwotne formy religii i ich rozwój, 1969, seria: Religioznawstwo (405 ss.)
C. G. Jung, Psychologia a religia, 1970, seria: Religioznawstwo (448 ss.)
Max Planck, Jedność fizycznego obrazu świata: wybór pism filozoficznych, 1970 (273 ss.)
Fryderyk Engels, Karol Marks, Dzieła tom 22, 1971 (906 ss.)
Jerzy Kossak, Egzystencjalizm w filozofii i literaturze, 1971 (365 ss.)
Zygmunt Poniatowski, Wprowadzenie w ewangelie, 1971 (301 ss.)
Antoni Reiss, PPS 1944–1946. Z problemów odbudowy i rozwoju organizacyjnego, 1971 (405 ss.)
Barbara Szarewska, Stare i nowe religie w tropikalnej i południowej Afryce, 1971 (533 ss.)
Łucja Banachowska, Spory filozoficzne w literaturze radzieckiej lat dwudziestych, 1972 (494 ss.)
Jan Dziewulski, Wokół poglądów ekonomicznych Róży Luksemburg, 1972
Henryk Jankowski, Giełda wartości, 1972 (327 ss.)
Jan Such, O uniwersalności praw nauki, 1972 (398 ss.)

Lata 1973–1989

Igor T. Jakuszewski, Leninizm a sowietologia, 1973
Frank Edward Manuel, U źródeł nowoczesnego religioznawstwa, 1973, seria: Religioznawstwo (324 ss.)
Zdzisław Cackowski, Jedność i wielość. Działanie i poznawanie. Wykłady z materializmu dialektycznego, 1975 (238 ss.)
Jerzy Ładyka, O filozofii marksistowskiej, 1975 (330 ss.)
Helmer Ringgren, Ake V. Strom, Religie w przeszłości i dobie współczesnej, 1975, tłum. Bogdan Kupis (616 ss.)
Jan Szmyd, Jan Hempel. Idee i wartości, 1975 (571 ss.)
Władysław Loranc, Marksistowski pogląd na świat, 1976 (232 ss.)
Stanisław Rainko, Marksizm i jego krytycy, 1976, seria: Krytyka burżuazyjnej ideologii i rewizjonizmu (367 ss.)
Zdzisław Cackowski, Główne zagadnienia i kierunki filozofii, 1977 (477 ss.)
Barbara Skarga, Polska myśl filozoficzna i społeczna, 1977 (575 ss.)
A. Spirkin, Pochodzenie świadomości, 1977 (512 ss.)
Marek Meissner, Śladami arabskich kupców i piratów, 1977, seria: Światowid
Jan W. Gan, Z dziejów żeglugi śródlądowej w Polsce, 1978, seria: Światowid
Wincenty Kawalec, Systemy władz lokalnych w wybranych krajach europejskich, 1979 (604 ss.)
Jan Szmyd, Osobowość a religia. Z psychologii religii w Polsce, 1979, seria z "R" (397 ss.)
V.S. Naipaul, Masażysta cudotwórca, 1979, tłum. Maria Zborowska
Ludwik Królikowski, Wizje społecznego świata, 1980 (185 ss.)
Stanisław Michalski, Seweryn Dziamski, Filozoficzne i pedagogiczne poglądy Stefana Rudniańskiego, 1980
Aleksander Ochocki, Dialektyka i historia. Człowiek i praca w twórczości Karola Marksa, 1980 (781 ss.)
Jacek Syski, Świątynia zagłady, 1980
Jan Zakrzewski, Jak zostać prezydentem?, 1980
Tadeusz Kotarbiński, Leopold Infeld, Bertrand Russell, Religia i ja, 1981 (77 ss.)
Zbigniew Kuderowicz, Wolność i historia. Studia o filozofii Hegla i jej losach, 1981 (370 ss.)
Piotr Ściegienny, Ewangelia i rewolucja, 1981 (231 ss.)
Stanisław Jedynak, Z teorii i historii etyki, 1983 (233 ss.)
Tadeusz Margul, Jak umierały religie, 1983, seria z "R" (367 ss.)
Leonard Łukaszuk, Demokracja w państwie współczesnym, 1983 (385 ss.)
Carlos Paris, Gwałt na kulturze, 1983 (270 ss.)
Jerzy Urban, Samosądy, 1983 (187 ss.)
Ernest Gellner, Słowa i rzeczy czyli nie pozbawiona analizy krytyka filozofii lingwistycznej, 1984 (460 ss.)
Tadeusz Kotarbiński, Leopold Infeld, Bertrand Russell, Religia i ja, 1984 (77 ss.)
Karol Marks, Włodzimierz Lenin, O religii, 1984 (519 ss.)
Max Weber, Szkice z socjologii religii, 1984 (295 ss.)
Lubomir Zbylikiewicz, Polityka USA i Wielkiej Brytanii wobec Polski 1944-1949, 1984 (399 ss.)
W kręgu religii krajów pozaeuropejskich, red. Anna Mrozek-Dumanowska, 1985 (312 ss.)
Witold Tyloch, Dzieje ksiąg Starego Testamentu, 1985 (455 ss.)
Henryk Borowski, Kantowska filozofia religii, 1986 (308 ss.)
Wojciech Jaruzelski, Przemówienia 1987, 1988 (501 ss.)
Kai Nielsen, Wprowadzenie do filozofii, 1988 (524 ss.)
Jolanta Polakowska-Kujawa, Współczesne spory o marksizm, 1988 (295 ss.)
Lucien Sève, Próba wprowadzenia do filozofii marksistowskiej, 1988 (653 ss.)
Zdzisław Cackowski, Zasadnicze zagadnienia filozofii, 1989 (566 ss.)
Wojciech Jaruzelski, Przemówienia 1988, 1989 (369 ss.)
Andrzej Mackiewicz, Nietzscheanizm i marksizm w literaturze i filozofii okresu Młodej Polski, 1989 (365 ss.)
Mirosław Nowaczyk, Zbigniew Stachowski, Konkordat z Włochami, 1989 (208 ss.)

Lata od 1990

Stanisław Głąbiński, Ci wspaniali z rodu Kennedych, 1991 (334 ss.)
Filozofia. Podstawowe pytania, red. Ekkehard Martens, Herbert Schnaedelbach, 1995 (768 ss.)
Karl Raimund Popper, Mit schematu pojęciowego. W obronie nauki i racjonalności, 1995 (273 ss.)
Max Weber, Szkice z socjologii religii, 1995 (302 ss.)
John Dominic Crossan, Historyczny Jezus. Kim był i czego nauczał, 1997 (504 ss.)
Karl Raimund Popper, W poszukiwaniu lepszego świata, 1997 (297 ss.)
Bertrand Russell, Szkice niepopularne, 1997 (200 ss.)
Isaiah Berlin, Karol Marks. Jego życie i środowisko, 1999 (242 ss.)
John N. Gray, Słomiane psy. Myśli o ludziach i innych zwierzętach, 2003 (198 ss.)
Bronisław Jastrzębski, Moje uniwersytety, 2021

Remove ads

Przypisy

Loading content...

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads