Leszno Górne (gromada)

Leszno Górne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Leszno Górne

gromada
1954–1973
Państwo	Polska
Województwo	zielonogórskie
Powiat	szprotawski
Data powstania	5 października 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1973
Siedziba	Leszno Górne
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 5
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 13
brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Leszno Górne z siedzibą GRN w Lesznie Górnym utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie szprotawskim w woj. zielonogórskim na mocy uchwały nr V/26/54 WRN w Zielonej Górze z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Leszno Górne, Leszno Dolne, Bobrowice i Studzianka oraz miejscowość Szprotawka (posiadająca osobne granice katastralne) ze zniesionej gminy Leszno Górne w tymże powiecie oraz obszar dotychczasowej gromady Bukowa ze zniesionej gminy Trzebień w powiecie bolesławieckim w woj. wrocławskim^[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej^[8].