Liść laurowy

Liść laurowy, rzadziej liść bobkowy – suszony liść wawrzynu szlachetnego (Laurus nobilis). Gatunek ten występuje w regionie śródziemnomorskim, poza tym bywa uprawiany, w strefie umiarkowanej, w tym w Polsce, jako roślina pokojowa^[1]. Stosuje się go jako przyprawę oraz naturalny lek.

Liście laurowe

Zobacz hasła liść laurowy, liść bobkowy i wawrzyn w Wikisłowniku

Liście laurowe są stosowane w sztuce kulinarnej jako przyprawa. Dobrze wysuszone mają jasnozielony kolor i bardzo aromatyczny zapach. Używane są do przyprawiania bigosu, galaret mięsnych, kapuśniaku z kwaśnej kapusty, rosołu, ale nadają się także do zup jarzynowych i mięsnych, pasztetów, potraw duszonych, sosów i pieczeni. W kuchni polskiej są ważnym składnikiem marynat do mięs oraz zalew do marynowania warzyw^[2]. Poza wpływaniem na smak przyprawa ta, ze względu na działanie przeciwmikrobowe, wydłuża trwałość potraw^[3].

Liście laurowe są używane również w ziołolecznictwie przy kaszlu, zaburzeniach ukrwienia, schorzeniach skóry, domowym leczeniu ran, przy chorobach reumatycznych^[4]