Lidka Wiśniewska

Lidka Wiśniewska – fikcyjna postać literacka z książki Janusza Przymanowskiego „Czterej pancerni i pies”, a także filmowa z polskiego serialu telewizyjnego pod tym samym tytułem (1966–1970).

Aktorzy serialu w mundurach czołgistów na scenie – od lewej Janusz Gajos (Janek Kos), Szarik, Włodzimierz Press (Grigorij Saakaszwili), Roman Wilhelmi (Olgierd Jarosz), Małgorzata Niemirska (Lidka Wiśniewska). Premiera serialu w Sali Kongresowej Pałacu Kultury i Nauki (1966)

Lidka Wiśniewska

Postać z serialu pt. Czterej pancerni i pies
Małgorzata Niemirska, odtwórczyni roli Lidki
Pierwsze wystąpienie	Załoga
Ostatnie wystąpienie	Dom
Twórca	Janusz Przymanowski
Grany przez	Małgorzatę Niemirską
Dane biograficzne
Pochodzenie	polskie
Przynależność	Ludowe Wojsko Polskie 1 Armia Wojska Polskiego 1 Warszawska Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte
Płeć	kobieta
Miejsce urodzenia	Warszawa
Inne informacje
Specjalność	radiotelegrafistka

Życiorys

Lidka była rodowitą warszawianką. Po wybuchu II wojny światowej znalazła się w Związku Radzieckim. Razem z Jankiem i Gustlikiem trafiła do 1 Brygady Pancernej, gdzie po ukończeniu kursów została radiotelegrafistką w sztabie jednostki. Był nią zauroczony Janek, którego odrzuciła dla chorążego Zenka, dowódcy czołgu 101, który poległ pod Studziankami. W serii drugiej Lidka stara się odbić Kosa Marusi. W ostatniej trzeciej serii wzięła udział w szturmie Berlina (w trzecim tomie powieści przebywała w tym czasie w szpitalu w wyniku poparzenia, ratując dokumenty zezwalające Marusi na ślub z Jankiem).

Od początku serialu był w niej zakochany Grześ, którego Lidka nie zauważała. Pod koniec serialu i powieści odwzajemniła jednak jego uczucia, godząc się na ślub i wyjazd do Gruzji.

Odznaczenia

• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 – odznaczenie noszone na ślubie Janka z Marusią i Gustlika z Honoratą^[1].

Stopnie wojskowe

• plutonowy - przez cały serial od odcinka 2.

Pierwowzór historyczny

Pierwowzorem Lidki była pochodząca z Cieszyna Lidia Mokrzycka, która w 1939 trafiła na Syberię^[2]. Tam wstąpiła do 1 BPanc, gdzie została radiotelegrafistką. Po wojnie poślubiła Michała Gaja, który do jesieni 1944 dowodził czołgiem 228^[3].