Lucyna Falkowska

Lucyna Mirosława Falkowska (ur. 1951, zm. 7 kwietnia 2021) – polska naukowiec, oceanolog, profesor dr hab. specjalizująca się w chemii atmosfery, oceanografii chemicznej oraz ochronie środowiska morskiego, związana z Uniwersytetem Gdańskim.

Lucyna Falkowska

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1951
Data śmierci	7 kwietnia 2021
Profesor dr hab. nauk o Ziemi
Specjalność: chemia atmosfery, oceanografia chemiczna, ochrona środowiska morskiego
Habilitacja	29 września 1997 – oceanologia Uniwersytet Gdański
Profesura	8 czerwca 2006
Zatrudniona
Uniwersytet Gdański	Wydział Oceanografii i Geografii
Okres zatrudn.	od 2008
Uniwersytet Gdański	Wydział Biologii, Geografii i Oceanologii
Okres zatrudn.	1997–2008

Życiorys

Urodziła się w 1951^[1][2].

Doktoryzowała się w 1986, pisząc pracę pt. Dopływ związków azotu i fosforu z atmosfery do Bałtyku (na podstawie badań południowego Bałtyku w latach 1981–1985)^[3].

29 września 1997 uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie oceanologii na Wydziale Biologii, Geografii i Oceanologii Uniwersytetu Gdańskiego, na podstawie pracy Mikrowarstwa powierzchniowa morza: właściwości i procesy^[4]. Proces habilitacyjny rozpoczął się 1 stycznia 1996^[5].

W 2001 kierowała projektami badawczymi: Wymiana rtęci gazowej pomiędzy wodą a atmosferą w rejonie Zatoki Gdańskiej i południowego Bałtyku, Dwunastogodzinny cykl transformacji materii w mikrowarstwie powierzchni morza Basenu Gdańskiego oraz Wybrane jony morskich aerozoli nad Zatoką Gdańską^[4].

8 czerwca 2006 otrzymała z rąk Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego tytuł profesora nauk o Ziemi^[4][6].

Była profesorem zwyczajnym i kierownikiem Pracowni Chemii Morza i Atmosfery w Instytucie Oceanografii Wydziału Oceanografii i Geografii Uniwersytetu Gdańskiego^[7]. Była członkiem specjalistą Komitetu Badań Morza, Wydziału III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi Polskiej Akademii Nauk^[4][8].

Specjalizowała się w chemii atmosfery, oceanografii chemicznej oraz ochronie środowiska morskiego^[4][9]. W latach 1999–2011 była promotorką jedenastu prac doktorskich, recenzentką dwóch rozpraw habilitacyjnych oraz trzech doktorskich^[4].

W 1999 r. uhonorowana została Złotym Krzyżem Zasługi^[9][10]. Otrzymała także Medal Komisji Edukacji Narodowej oraz wiele nagród Rektora UG^[9]. Była członkinią Gdańskiego Towarzystwa Naukowego^[11].

Zmarła 7 kwietnia 2021^[9].

Publikacje

Napisała szereg artykułów w języku polskim oraz angielskim, jako autorka lub współautorka^[4].

Publikacje książkowe:

• Rtęć w środowisku. Identyfikacja zagrożeń dla zdrowia człowieka, autorka części: Stężenie rtęci w wybranych elementach ekosystemu strefy brzegowej południowego Bałtyku; inni autorzy: Dominika Saniewska, Magdalena Bełdowska, Jacek Bełdowski, Michał Saniewski, Marta Szubska, Andrzej Romanowski, Justyna Kwaśniak, 2010^[4]
• Rtęć w powietrzu, w wodzie i w aerozolach, Problemy analityczne oznaczania rtęci i jej form specjacyjnych w próbkach środowiskowych, wspólnie z Magdaleną Bełdowską, 2003^[4]
• Chemia atmosfery, wspólnie z Krzysztofem Korzeniowskim, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1995^[1]