Magurka (Pasmo Jałowieckie)

Magurka – szczyt o wysokości 872 m po wschodniej stronie przełęczy Przysłop w głównym grzbiecie Pasma Jałowieckiego^[1], które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego^[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego^[3], a w najszerszym ujęciu do Beskidu Żywieckiego^[4].

Magurka

Widok z Kiczory
Państwo	Polska
Położenie	Pasmo Jałowieckie
Pasmo	Beskidu Żywiecko-Orawskiego
Wysokość	872 m n.p.m.
Wybitność	211 m
Położenie na mapie powiatu suskiego Magurka
Położenie na mapie Polski Magurka
Położenie na mapie województwa małopolskiego Magurka
49°42′06,8″N 19°34′18,9″E

Magurka ma duże znaczenie w geodezji; na jej szczycie jest punkt triangulacyjny^[5]. Na zboczach Magurki schodzą się granice czterech miejscowości: Stryszawa, Sucha Beskidzka, Zawoja i Grzechynia. Magurka jest porośnięta lasem, ale od wschodniej i południowej strony wysoko na jej stokach podchodzą pola i zabudowania Grzechyni i należącego do Zawoi przysiółka Przysłop. Dawniej pola tych miejscowości ciągnęły się aż pod sam szczyt Magurki. Obecnie zaprzestano już rolniczego wykorzystywania tych najwyżej położonych i stopniowo zarastają lasem. Również na południowo-wschodnich stokach Magurki wysoko wchodzą pola należącego do Stryszawy osiedla Janiki, a na północnych należącego do Suchej Beskidzkiej osiedla Kubasiaki^[1]. Stoki Magurki pocięte są dolinami kilku potoków. Największe z nich to: Grzechynka, Zasepnica, Czerna. Na grzbietach między dolinami tych potoków znajdują się wzniesienia: Skupniówka (649 m), Surzynówka (816 m), Kamienna (744 m). Na przełęczy między Magurką a Surzynówką znajduje się ośrodek wypoczynkowy „Beskidzki Raj”^[6].

Nazwa pochodzi z języka wołoskiego (por. rum. măgura – „wolno stojący masyw górski”^[7]).

Na sam szczyt nie prowadzą żadne szlaki turystyczne, jednak poniżej trawesują Magurkę trzy szlaki:

Zawoja – Sucha Beskidzka,

Przysłop – Stryszawa

Zawoja – Sucha Beskidzka

Magurka około 1906–1916