Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Język marathi
język z indoaryjskiej gałęzi rodziny indoeuropejskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Język marathi (także: maratyjski[1], maracki[2], mar. मराठी marāṭhī) – język z grupy indoaryjskiej. Jest jednym z najszerzej używanych w Indiach języków. Według Ethnologue (wyd. 22, 2019) posługuje się nim ponad 95 mln ludzi. Dla 12 mln jest to drugi język[3].
Ten artykuł od 2023-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Zapisywany jest alfabetem sylabicznym dewanagari. Posiada długą tradycję literacką. Pierwszy dokument w języku, który prawdopodobnie był przodkiem marathi, został znaleziony w stanie Karnataka, a jego wiek datowany jest na około 1300 lat.
Inne nazwy tego języka to: maharashtria, maharathi, malhatee lub marthi[3].
Remove ads
Klasyfikacja
Język marathi jest centralnym odłamem grupy języków indyjskich (indoaryjskich), należącej do rodziny języków indoeuropejskich.
Gramatyka
Język marathi, podobnie jak wszystkie inne języki z grupy indoaryjskiej, wywodzi się z sanskrytu, a dokładniej z języka wedyjskiego. Częściowo zachował się w nim sanskrycki miejscownik:
Sanskryt:
- prabhaat: świt
- gR^iha: dom
- prabhaate: o świcie
- gR^ihe: w domu
Marathi:
- pahaaT: świt
- ghar: dom
- pahaaTe: o świcie
- gharI/gharaat/: w domu
Użytkownicy
Większość użytkowników języka marathi mieszka w indyjskim stanie Maharashtra, lecz żyją oni także w sąsiednim Gujarat, Madhya Pradesh, Goa, Karnataka oraz Andhra Pradesh. Etnologowie odnotowują także osoby nim się posługujące w Izraelu, które trafiły tam w wyniku emigracji Żydów z Półwyspu Indyjskiego i Mauritiusa.
Istnieje również Wikipedia w języku marathi.
Oficjalny status
Marathi jest oficjalnym językiem urzędowym stanu Maharashtra. Konstytucja Indii wymienia go jako jeden z dwudziestu dwóch oficjalnych języków tego kraju.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads