Marek Kamieński

Marek Kamieński (ur. 20 października 1953 w Katowicach) – polski artysta malarz, autor filmów, ilustracji, performance oraz instalacji, założyciel i wokalista zespołu muzycznego Zilch^[1]. Członek Polskiego Związku Artystów Plastyków.

Marek Kamieński, Motorhead

Marek Kamieński

Marek Kamieński
Data i miejsce urodzenia	20 października 1953 Katowice
Dziedzina sztuki	malarstwo, instalacje, performance, film, muzyka
Strona internetowa

Marek Kamieński studiował na Wydziale Grafiki katowickiej filii ASP w Krakowie (1972–1979). W roku 1979 obronił dyplom z malarstwa w pracowni Andrzeja Kowalskiego oraz z grafiki projektowej w pracowni Gerarda Labusa.

Marek Kamieński, Dinozaury

W latach 80. był jednym z głównych przedstawicieli nowej ekspresji^[2][3]. Wtedy powstały obrazy takie jak Motohead, Matisse le Patron, Dinozaury czy Biały niedźwiedź. Na przełomie lat 80. i 90. zwrócił się w stronę postmodernizmu^[4], nieustannie żonglując oraz bawiąc się przeróżnymi konwencjami i stylami rozpiętymi między abstrakcją a szczegółowo dopracowanym malarstwem. Poprzez swoje obrazy, z charakterystyczną dla siebie ironią i poczuciem humoru^[5], wchodzi w dialog z dziełami takich artystów jak Vincent van Gogh, Paul Gauguin, Iwan Szyszkin czy Jan Matejko^[6][7].

W latach 90. wraz ze swoją żoną Wiesławą Rutą-Kamieńską, również artystką malarką, ilustrowali, tworzyli lub współtworzyli książki dla dzieci np. Ele-mele, Opowieść wigilijna, O koguciku Eryku, pisance taczance i zającu wielkanocnym, ABC oraz publikacje takie jak Poradnik dobrych manier i serię 1001 aforyzmów.

Ma szczególne upodobanie do malowania obrazów wielkoformatowych, zwłaszcza poliptyków, których wymiary przekraczają 4 m – Kobieta-Ptak i mężczyzna z gitarą (2,80 × 4,20), 5 m – Pracownia artysty wg Courbeta (2,40 × 5,10), a nawet 8 m, jak w przypadku dzieła Dan. Al. Inf. c. 3 v 17. Jest również autorem portretów np. portretu Piotra Szmitke pod tytułem Equilibriste.

Jednym z głównych tematów, który przewija się przez całą twórczość Marka Kamieńskiego jest kobieta, nierzadko naga i pełna erotyzmu^[8].

Jak sam twierdzi, jego obrazy najlepiej charakteryzują trzy pojęcia: humor, pojedynczość oraz zmienność^[9].

Wystawy (wybór)

• 1983: Biuro Wystaw Artystycznych, Katowice
• 1984: Stara Kordegarda, Warszawa
• 1985: Program telewizyjny Franciszka Kuduka z cyklu Galeria37 milionów, TVP
• 1986: Galeria Stodoła, Warszawa
• 1988: Arsenał’88, Hala Gwardii, Warszawa
• 1988: Galeria Test, Warszawa
• 1990: Młodzi Malarze z Polski, Villecroze, Francja
• 1990: Malarstwo lat 80 z Polski, Wiedeń
• 1990: Wystawa Malarstwa w ramach Dni Kultury Polskiej, Tel Avivie, Izrael
• 1992: Galeria Biura Wystaw Artystycznych, Sandomierz
• 1998/1999: GaleriaT&T, Norymberga
• 1998/1999: Galerie Meyer, Schwelm, Niemcy
• 2009: Wystawa Nowa Ekspresja. 20 lat, vol.2, Galeria Szyb Wilson, Katowice
• 2010: Wystawa Apogeum 1986, Centrum Sztuki Współczesnej, Toruń
• 2011: Wystawa „Recycling of Iron Curtain” Kulhaus, Berlin
• 2018: Wystawa Pan P.S. i jego krąg, Galeria ArtNova2, Katowice