Marta Ingarden

Marta Ingarden, z domu Bińkowska (ur. 8 września 1921 we Lwowie, zm. 18 stycznia 2009 w Krakowie) – polska inżynierka architektka.

Marta Ingarden

Data i miejsce urodzenia	8 września 1921 Lwów
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 2009 Kraków
Miejsce spoczynku	Cmentarz Salwatorski
Zawód, zajęcie	inżynier architekt
Miejsce zamieszkania	Kraków
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Krakowska
Dzieci	Barbara (fizyk), Andrzej (inżynier mechanik), Joanna (romanistka)
Krewni i powinowaci	mąż Janusz Ingarden

Życiorys

Ukończyła Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. Królowej Jadwigi we Lwowie w 1939 r. Rozpoczęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, które kontynuowała w czasie okupacji hitlerowskiej. W 1945 r. podjęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, które ukończyła w 1948 r.

Podjęła pracę jako projektantka w Biurze Budowlanym Przemysłu Węglowego w Krakowie, potem w Dyrekcji Zakładu Osiedli Robotniczych, a od 1 stycznia 1950 r. w Centralnym Biurze Projektów i Studiów Budownictwa Osiedlowego ZOR dla miasta Nowa Huta.

Wraz z mężem Januszem Ingardenem zaprojektowała i czuwała nad realizacją wielu budynków Nowej Huty. Między innymi Teatru Kameralnego, który miał być sceną kameralną niezrealizowanego nowohuckiego teatru, oraz budynków S i Z Centrum Administracyjnego Huty im. Lenina. W 1957 wraz z mężem otrzymała nagrodę II stopnia za projekt „gmachu eksperymentalnego” na osiedlu B-32 dziś Osiedle Szklane Domy.

Autorka wielu projektów architektonicznych w Krakowie, m.in. (wraz z zespołem) Szpitala im. L. Rydygiera. Poza Krakowem według jej projektów zrealizowano budynki mieszkalne w Polkowicach i na Polanie Szymoszkowej w Zakopanem.

Pogrzeb Marty Ingarden odbył się 24 stycznia 2009 na Cmentarzu Salwatorskim.

Bibliografia

• „Nowa Huta - architektura i twórcy miasta idealnego. Niezrealizowane projekty”, Wydawnictwo Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, 2005