Mato Grosso (płaskowyż)

Mato Grosso (Chapada de Mato Grosso) – płaskowyż leżący w Brazylii, w północno-zachodniej części Wyżyny Brazylijskiej.

Ten artykuł dotyczy płaskowyżu. Zobacz też: Mato Grosso - stan Brazylii.

Zajmuje większą część stanu Mato Grosso; rozciąga się od stanu Goiás po Serra dos Parecis, leżące nieopodal granicy z Boliwią^[1]. Wznosi się na wysokość 600–700 m n.p.m., opada wysokimi stopniami na południe ku bagnistej dolinie Pantanal. Pocięty rzekami, które dzielą płaskowyż na stoliwa zwane chapada. Na obrzeżu Mato Grosso miejscami występują silnie rozczłonkowane pasma górskie^[2].

Płaskowyż pokrywają suche lasy kolczaste i sawanny. Wzdłuż rzek rosną lasy galeriowe. Występują złoża diamentów^[2]. W XVII wieku obszar zasiedlali koloniści szukający tu, prócz diamentów, złota; obecnie większe znaczenia od wydobycia surowców ma na Mato Grosso wypas bydła. Wyżynę przecina kilka autostrad. Głównym miastem jest Cuiabá^[1].