Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Michał Kwiatkowski (kolarz)
polski kolarz szosowy Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Michał Kwiatkowski (ur. 2 czerwca 1990 w Chełmży)[1] – polski kolarz szosowy, zawodnik profesjonalnej, brytyjskiej drużyny Ineos Grenadiers. Mistrz świata w wyścigu ze startu wspólnego (2014) oraz drużynowy mistrz świata w jeździe na czas w barwach Omega Pharma-Quick Step (2013). Mistrz Europy i świata w kategorii juniorów. Medalista mistrzostw Polski seniorów na szosie i na torze. Olimpijczyk z Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016), Tokio (2020) i Paryża (2024). Zwycięzca Tour de Pologne i Tirreno-Adriático z roku 2018.
Remove ads
Kariera sportowa
Podsumowanie
Perspektywa
Kariera juniorska i młodzieżowa
Wczesne lata
Urodził się w Chełmży, lecz pochodzi z miejscowości Działyń na Ziemi Dobrzyńskiej. Kolarstwo zaczął uprawiać w 2001 roku w klubie Warta Działyń, który jest filią klubu TKK Pacific Toruń, którego jest wychowankiem[2].
2007
Pierwsze sukcesy odniósł w 2007 roku. Został wówczas mistrzem Europy juniorów w szosowym wyścigu ze startu wspólnego oraz wicemistrzem Europy juniorów w jeździe indywidualnej na czas. Wygrał także Międzynarodowy Wyścig Kolarski o Puchar Prezydenta Miasta Grudziądza oraz Wyścig Pokoju Juniorów. Ponadto zdobył mistrzostwo Polski juniorów w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, wicemistrzostwo Polski juniorów w wyścigu górskim oraz brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w jeździe indywidualnej na czas. Triumfował także w klasyfikacji końcowej kolarskiej ProLigi w kategorii juniorów. Sukcesy te przyniosły mu także pierwsze miejsce w rankingu juniorów Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI)[3]. Ponadto został mistrzem Polski juniorów w torowym wyścigu punktowym, wyścigu na 3000 m na dochodzenie i drużynowym wyścigu na 4000 m na dochodzenie.
2008
W 2008 zdobył juniorskie mistrzostwo Polski, mistrzostwo Europy i mistrzostwo świata w jeździe indywidualnej na czas, ponownie zwyciężył w Wyścigu Pokoju Juniorów, a także zdobył brązowy medal mistrzostw Europy juniorów w torowym wyścigu punktowym i brązowy medal mistrzostw Polski juniorów w szosowym wyścigu ze startu wspólnego, a w drużynowym wyścigu torowym na dochodzenie także mistrzostwo Polski juniorów. Drugie mistrzostwo Polski juniorów na torze zdobył w wyścigu punktowym.
2009
W 2009 został mistrzem Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego w kategorii U23. Startował także w mistrzostwach świata w kategorii U23, zajmując 43. miejsce w jeździe indywidualnej na czas i nie kończąc wyścigu szosowego ze startu wspólnego.
2010
W 2010 w tej samej kategorii wiekowej zajął na mistrzostwach świata 38. miejsce w jeździe indywidualnej na czas oraz 77. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, a w mistrzostwach Polski zajął drugie miejsce w jeździe indywidualnej na czas (również w kategorii U23).
Sukcesy torowe wśród seniorów
W 2008 zdobył mistrzostwo Polski seniorów w wyścigu punktowym i wicemistrzostwo Polski seniorów w torowym wyścigu drużynowym na dochodzenie (z Pacific Toruń).
Szosowa kariera seniorska

Od 2010 startuje w peletonie zawodowym. Jego pierwszą drużyną była hiszpańska Caja Rural. W 2011 występował w zespole Team RadioShack, od 2012 w Omega Pharma-Quick Step.
W 2011 debiutował w mistrzostwach świata w kategorii seniorów, zajmując 48. miejsce w jeździe indywidualnej na czas i 31. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego.
W 2012 został wicemistrzem Polski w jeździe indywidualnej na czas. Sukces odniósł także w Tour de Pologne, zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, tracąc do zwycięzcy pięć sekund (przez dwa etapy tego wyścigu był jego liderem). W tym samym roku wystartował też w Giro d'Italia, zajmując w klasyfikacji końcowej 136. miejsce. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie (2012) zajął 60. miejsce w wyścigu szosowym ze startu wspólnego.
2013
W 2013 wywalczył mistrzostwo Polski w wyścigu szosowym ze startu wspólnego, wicemistrzostwo Polski w jeździe indywidualnej na czas oraz mistrzostwo świata w jeździe drużynowej na czas (ten ostatni sukces z drużyną Omega Pharma-Quick Step). Ponadto zajął 11. miejsce w klasyfikacji końcowej Tour de France.
2014
W 2014 podczas mistrzostw świata w hiszpańskiej Ponferradzie został mistrzem świata w indywidualnym wyścigu szosowym ze startu wspólnego. Został tym samym pierwszym polskim zawodowym mistrzem świata w kolarstwie szosowym. Wcześniej ze swoją ekipą Omega Pharma-Quick Step zdobył brązowy medal w jeździe drużynowej na czas.
2015
W 2015 zajął drugie miejsce w wyścigu Volta ao Algarve[4], drugie miejsce w wyścigu Paryż-Nicea[5], przy okazji wygrywając prolog[6] i klasyfikację młodzieżową[7]. Jechał także w żółtej koszulce lidera w pierwszym, drugim, czwartym i piątym etapie. Zajął także 8. miejsce w Vuelta al Pais Vasco[8]. W wyścigu klasycznym Dwars door Vlaanderen uplasował się na czwartej pozycji[9]. 19 kwietnia wygrał jako pierwszy Polak klasyk Amstel Gold Race[10]. Dzięki temu stał się pierwszym kolarzem od ponad 30 lat, który wygrał ten wyścig w tęczowej koszulce mistrza świata. Ostatnim zawodnikiem który tego dokonał, był Francuz Bernard Hinault[11].
2016
W 2016 roku zajął 8. miejsce w klasyfikacji generalnej wyścigu Tirreno-Adriático ze stratą 39 sekund do zwycięzcy, którym został Belg Greg Van Avermaet[12]. Michał Kwiatkowski zajął też trzecie miejsce na 6. etapie z Castelraimondo do Cepagatti[13].
2020
Podczas Tour de France 2020 Michał Kwiatkowski wygrał 18. etap, z Méribel do La Roche-sur-Foron, wyprzedzając swojego kolegę z ekipy Richarda Carapaza. Dzięki temu zwycięstwu stał się czwartym polskim zwycięzcą etapu na Tour de France, zaraz za Zenonem Jaskułą, Rafałem Majką i Maciejem Bodnarem[14].
Podczas Mistrzostw Świata w Kolarstwie Szosowym w wyścigu ze startu wspólnego zajął 4. miejsce, przegrywając nieznacznie z Markiem Hirschim[15].
Remove ads
Najważniejsze osiągnięcia
- 2007
1. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (start wspólny)
2. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce w Wyścigu Pokoju (juniorzy)
- 2008
- 1. miejsce w Wyścigu Pokoju (juniorzy)
1. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (jazda indywidualna na czas)
1. miejsce w mistrzostwach świata juniorów (jazda indywidualna na czas)
3. miejsce w mistrzostwach Europy juniorów (wyścig punktowy na torze)
- 2009
1. miejsce w mistrzostwach Polski do lat 23 (ze startu wspólnego)
- 1. miejsce na 2. etapie Okolo Slovenska
- 2011
- 3. miejsce w Driedaagse van West-Vlaanderen
- 3. miejsce w Driedaagse van De Panne-Koksijde
- 3. miejsce w Tour du Poitou-Charentes
- 2012
- 1. miejsce w prologu Driedaagse van West-Vlaanderen
- dwa etapy w koszulce lidera
- 2. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 2. miejsce w Tour de Pologne
- dwa etapy w koszulce lidera
- 8. miejsce w Eneco Tour
- 2013
- 2. miejsce w Volta ao Algarve
- 4. miejsce w Tirreno-Adriático
- 4. miejsce w Amstel Gold Race
- 5. miejsce w La Flèche Wallonne
- 2. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
- 11. miejsce w Tour de France
- lider klasyfikacji młodzieżowej przez dziesięć etapów (3-8, 12-15)
- 5. miejsce w Grand Prix de Wallonie
1. miejsce w mistrzostwach świata (jazda drużynowa na czas)
- 2014
- 1. miejsce w Trofeo Serra de Tramuntana
- 1. miejsce w Strade Bianche
- 1. miejsce w Volta ao Algarve
- 1. miejsce na 2. i 3. (jazda indywidualna na czas) etapie
- 1. miejsce w prologu Tour de Romandie
- dwa dni w koszulce lidera
- 1. miejsce na 1. etapie (jazda drużynowa na czas) w Tirreno-Adriático
- 2. miejsce w Vuelta al País Vasco
- 5. miejsce w Amstel Gold Race
- 3. miejsce w La Flèche Wallonne
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 3. miejsce na 2. etapie Tour de France
- 2. miejsce w Tour of Britain
- 1. miejsce na 4. etapie
3. miejsce w mistrzostwach świata (jazda druż. na czas)
1. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2015
- 2. miejsce w Volta ao Algarve
- 2. miejsce w Paryż-Nicea
- 8. miejsce w Vuelta al País Vasco
- 1. miejsce w Amstel Gold Race
2. miejsce w mistrzostwach świata (jazda druż. na czas)
- 8. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2016
- 8. miejsce w Tirreno-Adriático
- 1. miejsce w E3 Harelbeke
- 4. miejsce w mistrzostwach świata (jazda drużynowa na czas)
- 2017
- 2. miejsce w Volta ao Algarve
- 1. miejsce w Strade Bianche
- 1. miejsce w Mediolan-San Remo
- 2. miejsce w Amstel Gold Race
- 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce w Clásica de San Sebastián
3. miejsce w mistrzostwach świata (jazda druż. na czas)
- 2018
- 1. miejsce w Volta ao Algarve
- 1. miejsce na 2. i 5. etapie
1. miejsce w Tirreno-Adriático
- 1. miejsce w prologu (jazda indywidualna na czas) Critérium du Dauphiné
1. miejsce w mistrzostwach Polski (start wspólny)
1. miejsce w Tour de Pologne
- 4. miejsce mistrzostwach świata (jazda indywidualna na czas)
- 2019
- 3. miejsce w Paryż-Nicea
- 3. miejsce w Mediolan-San Remo
- 2020
- 1. miejsce na 18. etapie Tour de France[16]
- 4. miejsce w mistrzostwach świata (start wspólny)
- 2. miejsce w Étoile de Bessèges
- 3. miejsce w Tour de Pologne
- 1. miejsce w klasyfikacji krajowej
- 1. miejsce na 3. etapie Tour of Britain (jazda drużynowa na czas)
- 1. miejsce w Amstel Gold Race
- 2023
1. miejsce w mistrzostwach Polski (jazda indywidualna na czas)
- 1. miejsce na 13. etapie Tour de France
- 3. miejsce w Tour de Pologne
- 1. miejsce w klasyfikacji krajowej
- 2024
- 4. miejsce w Vuelta a Murcia
- 2025
- 1. miejsce w Clásica Jaén
Remove ads
Starty w Wielkich Tourach
Rankingi
Aktywność poza kolarstwem
W 2023 ukończył Maraton Nowojorski[17] oraz Bieg Niepodległości w Warszawie[18].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego z 16 października 2014 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi dla polskiego kolarstwa, za znaczące osiągnięcia sportowe[19][20][21].
- jest laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej za 2014 rok[22].
- 3 maja 2015 został laureatem, w kategorii sport, prestiżowej nagrody TVP Polonia Za zasługi dla Polski i Polaków poza granicami kraju[23].
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads