Michał Misiurewicz

Michał Misiurewicz (ur. 9 listopada 1948 w Warszawie) – polski matematyk^[1], członek Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego^[2], od 2017 członek zagraniczny Polskiej Akademii Nauk (Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi)^[3].

Michał Misiurewicz

Michał Misiurewicz (1975)
Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1948 Warszawa
Profesor nauk matematycznych
Specjalność: układy dynamiczne
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski (1971)
Doktorat	1974
Habilitacja	1980
Profesura	1989
Polska Akademia Nauk
Status	czynny
Funkcja Jednostka PAN	członek zagraniczny Wydział III Nauk Ścisłych i Nauk o Ziemi
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski Indiana University – Purdue University Indianapolis
Odznaczenia

Życiorys

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1966)^[4]. Dwukrotnie brał udział w Międzynarodowej Olimpiadzie Matematycznej. W 1965 roku otrzymał brązowy medal, zaś w 1966 uzyskał złoty medal z perfekcyjnym wynikiem (tzn. najwyższą możliwą punktacją) i zajął dzielone pierwsze miejsce^[5]. Studia matematyczne ukończył w 1971 roku^[6]. Doktorat uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim w 1974 roku, wypromował go prof. Bogdan Bojarski^[1][7]. Habilitację zrobił w 1980, dziewięć lat później otrzymał profesurę^[6]. Początkowo wykładał na UW, w 1992 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych na Indiana University – Purdue University Indianapolis w Indianapolis^[6].

Głównym polem badań Misiurewicza w matematyce są nieliniowe układy dynamiczne^[8] oraz geometria fraktalna. Jego nazwiskiem nazwano punkt Misiurewicza. W 1983 roku, na zaproszenie Międzynarodowego Kongresu Matematyków (ICM), wygłosił w czasie kongresu w Warszawie wykład pod tytułem One-dimensional dynamical systems^[9].

Członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego^[10]. Należy do Polskiego Towarzystwa Matematycznego^[11]. W latach 1976–1978 był prezesem Stołecznego Klubu Tatrzańskiego PTTK^[12]. W 2003 roku otrzymał Medal im. Wacława Sierpińskiego^[13]. Został również odznaczony Złotą Honorową Odznaką PTTK^[6].