Mieczysław Bomba

Mieczysław Bomba (ur. 1 stycznia 1906 w Budziwoju^[1], zm. 9 czerwca 2008) – polski nauczyciel, działacz ludowy.

Grób Mieczysława Bomby

Mieczysław Bomba

Mieczysław Budziwojski

Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1906 Budziwój
Data śmierci	9 czerwca 2008
Narodowość	polska
Rodzice	Antoni
Krewni i powinowaci	Zbigniew, Władysław, Kazimierz, Stanisław, Jan (bracia)
Odznaczenia

Życiorys

Był synem Marii i Antoniego Bomby (1868–1952, działacz chłopski), bratem Zbigniewa, Władysława (1899–1982, kapitan Wojska Polskiego^[2]), Kazimierza, Stanisława, Jana^[3][1].

Ukończył studia w zakresie historii starożytnej na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie^[3]. Będąc słuchaczem uniwersyteckim w 1925 założył koło Niezależnej Partii Chłopskiej w Budziwoju^[4]. Był wśród czołowych rzeszowskich działaczy Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich (rozwiązanego przez władze w 1928) i Stowarzyszenia Esperantystów, poprzez które komuniści docierali do rzemieślników i drobnomieszczaństwa^[5]. Później z ramienia Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Polski zajmował się opieką nad rzeszowskimi kołami utworzonej w 1928 partii Zjednoczenie Lewicy Chłopskiej „Samopomoc”^[6]. Pracował jako nauczyciel na obszarze Kresów i Kujaw^[3]. Był w gronie nauczycieli-aktywistów ZNP, których przeniesiono na niżej sytuowane posady w związku z działalnością związkową^[7].

Podczas okupacji niemieckiej w 1943 został aresztowany przez Gestapo, był przetrzymywany w obozach w Pustkowie, Auschwitz-Birkenau i Sachsenhausen, a w 1945 odzyskał wolność^[3]. W Pustkowie działał wraz z Ludwikiem Szenbornem i Józefem Tkaczowem w zorganizowanej przez KPP grupie ruchu oporu, która usiłowała ratować więźniów poprzez wywieranie wpływu na funkcjonariuszy obozowych^[8]. Od 18 października 1948 do 30 kwietnia 1950 pełnił funkcję starszego lektora w Sekcji II Wydziału Szkolenia Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Rzeszowie^[1]. Posługiwał się także tożsamością Mieczysław Budziwojski^[1]. Uchwałą Rady Państwa z 14 grudnia 1955 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w pracy społecznej i zawodowej w grupie uhonorowanych działaczy i pracowników rad narodowych z terenu województwa rzeszowskiego^[9].

Po wojnie zamieszkał w Krakowie^[3]. Zmarł 9 czerwca 2008 w wieku 102 lat^[10]. Został pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kwatera E-XLVIII-7-10)^[10].

Publikacje

• Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. Tom I (1965, Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie; współautor)^[11]
• Kształtowanie się władzy ludowej na Rzeszowszczyźnie. Tom II (1966, Komitet Wojewódzki PZPR w Rzeszowie; współautor)^[12]