Mikołaj Moniwid Olechnowicz Dorohostajski

Mikołaj Olechnowicz Moniwid Dorohostajski herbu Leliwa (ur. ok. 1530 roku – zm. 28 stycznia 1597 roku) – wojewoda połocki w latach 1576–1597, ciwun gondyński w latach 1566-1597, wójt połocki w latach 1576-1597, dzierżawca wieloński w latach 1565-1597, stolnik litewski w 1566 roku, starosta wołkowyski w latach 1576-1582, starosta lepelski od 1576 roku, dworzanin hospodarski^[1], dowódca wojskowy.

Mikołaj Olechnowicz Dorohostajski

Leliwa
Rodzina	Dorohostajscy herbu Leliwa
Data urodzenia	ok. 1530
Data śmierci	28 stycznia 1597
Ojciec	Mikołaj Kuchmistrzowicz Olechnowicz
Matka	Maryna (Marianna) z Łukomskich
Żona	Anna Woynianka
Dzieci	Piotr, Krzysztof Mikołaj, Raina

Syn Mikołaja Kuchmistrzowicza Olechnowicza i Maryny (Marianny) z ks. Łukomskich – pasierbicy hetmana polnego lit. i wojewody kijowskiego Andrzeja Niemirowicza^[2].

Wnuk Piotra Olechnowicza, kuchmistrza wielkiego litewskiego.

Jako przedstawiciel Wielkiego Księstwa Litewskiego podpisał akt unii lubelskiej 1569 roku^[3]. Poseł na sejm 1570 roku z województwa wileńskiego^[4].

Zasłużył się w wojnie z Rosją, zwłaszcza w wyzwoleniu ziemi połockiej. Mianowany przez króla Stefana Batorego komendantem zamku w Połocku. Zasłynął jako zdobywca dwóch twierdz Suszy i Nieszczerdy (1579).

Żonaty z Anną Woynianką. Miał z nią troje dzieci: Piotra, Krzysztofa Mikołaja oraz Rainę, żonę Wacława Agryppy, a potem Mikołaja Sapiehy.

Był wyznawcą kalwinizmu^[5]. Zmarł w Chęcinach.

Bibliografia

• Mikołaj Dorohostajski, Polski Słownik Biograficzny, t. 5, s. 333-335