Ministerstwo Górnictwa i Energetyki (1949–1950)

Ministerstwo Górnictwa i Energetyki – polskie ministerstwo istniejące w latach 1949–1950, powołane z zadaniem działania w obszarze przemysłów związanych z hutnictwem, metalurgią, elektrotechniką i chemią. Minister był członkiem Rady Ministrów.

Ministerstwo Górnictwa i Energetyki

Państwo	Polska
Data utworzenia	10 lutego 1949
Data likwidacji	7 marca 1950
Siedziba	Warszawa
brak współrzędnych

Ustanowienie urzędu

Na podstawie ustawy z dnia 10 lutego 1949 r. o zmianie organizacji naczelnych władz gospodarki narodowej zniesiono urząd Ministerstwa Przemysłu i Handlu i w jego miejsce utworzono urzędy^[1]:

• Ministerstwa Górnictwa i Energetyki
• Ministerstwa Przemysłu Lekkiego
• Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego
• Ministerstwa Przemysłu Rolnego i Spożywczego
• Ministerstwa Handlu Wewnętrznego
• Ministerstwa Handlu Zagranicznego

Ministrowie

• Ryszard Nieszporek (1949–1950).

Zakres działania urzędu

Na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 1949 r. do zakresu Ministra Górnictwa i Energetyki należały sprawy przemysłu węglowego, torfowego, solnego, naftowego, gazowniczego i energetycznego, a w szczególności we wszystkich tych gałęziach przemysłu^[2].

• planowanie gospodarcze i polityka inwestycji;
• kierowanie działalnością podległych przedsiębiorstw państwowych, państwowo-spółdzielczych oraz pozostających pod zarządem państwowym;
• nadzór nad urządzeniami technicznymi;
• arbitraż w sprawach majątkowych między przedsiębiorstwami i instytucjami podlegającymi Ministrowi Górnictwa i Energetyki;
• sprawy kadr oraz współdziałanie z właściwymi władzami w sprawach zatrudnienia;
• organizowanie badan naukowych, publikacji wydawnictw i nadzór nad instytutami naukowo-badawczymi.

Do zakresu działania Ministra Górnictwa i Energetyki należały ponadto:

• sprawy górnicze i administracji górniczej;
• sprawy służby geologicznej.

Zniesienie urzędu

Ustawą z 1950 r. przekształcono urząd Ministra Górnictwa i Energetyki w urząd Ministerstwa Górnictwa^[3].