Mirosław Karwat

Mirosław Karwat (ur. 1953) – polski politolog, profesor i kierownik Katedry Teorii Polityki i Myśli Politycznej Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i profesor Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk^[1]. Były członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; wchodził w skład organów doradczych kierownictwa tej partii^[2].

Mirosław Karwat

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1953
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia polityki, metodologia nauki o polityce, socjotechnika, teoria polityki[1]
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1977 – nauki o polityce Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1986 lub 1987 – nauki o polityce Akademia Nauk Społecznych
Profesura	25 września 2009[1]

Życiorys

Studia magisterskie na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1975 r. Doktorat w dyscyplinie nauk o polityce uzyskał w 1977 r. Uniwersytecie Warszawskim^[3] na podstawie rozprawy pt. „Interpretacja humanistyczna działań politycznych”, przygotowanej pod kierunkiem Artura Bodnara^[4]. Habilitował się w 1986 lub 1987 r. na warszawskiej Akademii Nauk Społecznych^[3], a w 2009 r. uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych^[1][3]. Został zatrudniony na stanowisku profesora w Collegium Varsoviense, w ALMAMER Szkole Wyższej w Warszawie, w Instytucie Politologii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego, a także profesora zwyczajnego w Katedrze Teorii Polityki i Myśli Politycznej na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk^[1].

Był pracownikiem naukowym Instytutu Podstawowych Problemów Marksizmu-Leninizmu przy KC PZPR^[5] oraz Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR^[2]. Jeden z członków-założycieli Stowarzyszenia Marksistów Polskich w marcu 1990^[6]. Od 1995 r. pracuje na Uniwersytecie Warszawskim. Jest kierownikiem Katedry Teorii Polityki i Myśli Politycznej Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego i członkiem Komitetu Nauk Politycznych Polskiej Akademii Nauk^[1].

Nagrody

• Nagroda „Trybuny Ludu” (1984)^[7]
• Nagroda „Trybuny Ludu” (1986) za książkę "Ciągłość i zmiana w partii" (wraz z W. Milanowskim)^[8]