Mirosław Piotrowski (grafik)

Mirosław Piotrowski (ur. 26 lutego 1942 w Warszawie, zm. 28 września 2002 w Toruniu) – polski grafik, profesor sztuk plastycznych.

Ten artykuł dotyczy grafika. Zobacz też: Mirosław Piotrowski (polityk).

Mirosław Piotrowski

Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1942 Warszawa
Data i miejsce śmierci	28 września 2002 Toruń
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	grafika
Epoka	akwaforta akwatinta

Życiorys

Ilustracja przedstawiająca medal poświęcony Profesorowi Mirosłałowi Piotrowskiemu autorstwa Ryszarda Mirowskiego

Mirosław Piotrowski, Wrak, 1986, akwaforta, akwatinta

Urodził się 26 lutego 1942 roku w Warszawie przy ul. Młynarskiej 43. W następnym roku rodzice Piotrowskiego przeprowadzili się do nowego mieszkania przy ul. Leszno 47, vis-à-vis sądów, z którego to mieszkania w czasie powstania warszawskiego hitlerowcy zabrali go wraz z matką do obozu we Freiburgu. W styczniu 1945 roku matce udało się zbiec z obozu, najpierw do Łodzi, a później do Generalnego Gubernatorstwa w Góry Świętokrzyskie, gdzie wuj Piotrowskiego Stanisław Patyna pseudonim „Wyrwa”, major AK był dowódcą oddziału leśnego. Po wojnie osiedlił się z rodzicami w Słupsku, gdyż mieszkanie w Warszawie przy ul. Leszno było doszczętnie spalone. W Słupsku ukończył szkołę podstawową i Liceum im. Bolesława Krzywoustego. Po maturze studiował w dwuletnim Studium Nauczycielskim w Kołobrzegu na kierunku rysunki i prace ręczne. Studiując jednocześnie pracował w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Kołobrzegu jako kreślarz. Po ukończeniu SN-u pracował w Technikum Gastronomicznym i Hotelarskim w Słupsku jako nauczyciel rysunku. Jego zainteresowania kierowały się w stronę grafiki użytkowej. Na SN-nie napisał pracę dyplomową u prof. Zahorskiej o współczesnym plakacie polskim^[1].

Lata na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu

Mirosław Piotrowski Wystawa w Domu Eskenów Toruń 1995 cz. 4

W 1965 roku zdał na Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wybierając grafikę jako specjalizację. Grafika warsztatowa, którą poznał w Katedrze Grafiki WSP UMK, była dla niego olśnieniem i wielkim objawieniem. Stwierdził, że to jest to, co chciałby opanować i co chciałby robić, w czym chciałby się artystycznie realizować. Na studiach miał świetnych profesorów i dostęp do prawie 200- letniej tradycji polskiej grafiki. To co osiągnął w grafice, zawdzięcza przede wszystkim swoim profesorom w Katedrze Grafiki: prof. Edmundowi Piotrowiczowi, Ryszardowi Krzywce, Bogdanowi Przybylińskiemu, Józefowi Słoboszowi oraz Marii Pokorskiej^[2].

Mirosław Piotrowski, bez tytułu, 1995, rysunek tuszem, akwarela

Mirosław Piotrowski, EXLIBRIS K. Namiesniowskiego – Navigare Necesse Est

Piotrowski starał się poznać tajniki warsztatu graficznego wkłęsłodrukowego i cały oddał się tej dyscyplinie graficznej. Dyplom zrobił w 1970 roku w pracowni wklęsłodruku prof. Edmunda Piotrowicz i w pracowni wypukłodruku u prof. Ryszarda Krzywki. Pracę teoretyczną o „Międzynarodowych plenerach w Osiekach” napisał u prof. Janusza Boguckiego. W czerwcu 1970 roku objął funkcję asystenta w Katedrze Grafiki u prof. Edmunda Piotrowicza. W 1974 roku odbył staż dydaktyczny w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Haliny Chrostowskiej – grafika i prof. Leszka Hołdanowicza – grafika użytkowa i projektowanie. W 1978 roku zdał przewód kwalifikacyjny na stanowisko adiunkta w ASP w Warszawie, a w 1987 roku na stanowisko docenta, także przewód w ASP w Warszawie. W latach 1987–1990 był prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych UMK.^[1]

W 1999 roku Mirosław Piotrowski uzyskał tytuł profesora tytularnego z zakresu sztuk plastycznych, a w czerwcu 2002 roku profesora zwyczajnego.

Grób profesora Mirosława Piotrowskiego znajdujący się na cmentarzu przy ul. Wybickiego w Toruniu

Inspiracja Morzem

W początkowym okresie swojej twórczości wykonywał w technikach metalowych grafiki monochromatyczne, w późniejszym okresie z inspiracji prof. Haliny Chrostowskiej i prof. Stanisława Borysowskiego zainteresował się problemem zastosowania koloru w grafice i problemami formalnymi z tym związanymi. W 1991 roku wymyślił i zorganizował wspólnie z Marią Wąsowską Ogólnopolską Wystawę w BWA w Toruniu pt. „Kolor w grafice”. Był to wówczas strzał w dziesiątkę, gdyż coraz większa grupa grafików w Polsce i za granicą zajmowała się problemem koloru w grafice. Maria Wąsowska była wówczas prezesem Okręgu ZPAP w Toruniu, Piotrowski zaś był przewodniczącym sekcji grafiki ZPAP w Toruniu. Jego indywidualne zainteresowania artystyczne i formalne zawsze kierowały się w stronę morza. Morze było dla niego inspiracją. Temat morza wynikał z jego bezpośrednich kontaktów i obcowania z morzem w Kołobrzegu, Ustce i Słupsku.

Mirosław Piotrowski zmarł we wrześniu 2002 roku i jest pochowany na cmentarzu przy ul. Wybickiego^[1].

Prace w zbiorach

• Muzeum Narodowego w Gdańsku
• Muzeum Narodowego w Poznaniu
• Muzeum Narodowego w Szczecinie
• Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
• Muzeum Lubelskiego Oddział – Muzeum Literackie im. Józefa Czecho-wicza w Lublinie
• Muzeum Mazowieckiego w Płocku
• Muzeum Okręgowego w Toruniu
• Muzeum im. Ks. Wł. Łęgi w Grudziądzu
• Muzeum we Fromborku
• Biblioteki Narodowej w Warszawie
• Biblioteki Głównej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
• Biblioteki Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku
• Ministerstwa Kultury i Sztuki
• Ministerstwa Spraw Zagranicznych
• Ministerstwa Obrony Narodowej
• Ministerstwa Kultury i Sztuki Rosji
• Ministerstwa Kultury i Sztuki Czech
• Biura Wystaw Artystycznych w:
• Kielcach, Lesznie, Opolu, Płocku, Przemyślu, Rzeszowie, Słupsku, Tarnowie, Toruniu, Wałbrzychu, Włocławku, Zielonej Górze
• Ambasady Republiki Indii w Polsce
• Biura Handlowego RP w Caracas (Wenezuela)
• Muzeum Sztuki Współczesnej w Belgradzie (Serbia)
• Muzeum Sztuki w Kapsovár (Węgry)
• oraz w zbiorach prywatnych w: Niemczech, Finlandii, Danii, Szwecji, Austrii, Australii, Belgii i na Węgrzech^[3]

Wystawy pośmiertne

• 
  Warsztat Mistrza, Wystawa: Mirosław Piotrowski (1942 – 2002) Grafika i rysunek, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń, 2007
• 
  Wernisaż, Wystawa: Mirosław Piotrowski (1942 – 2002) Grafika i rysunek, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń, 2007
• 
  Wernizaż wystawy: Mirosław Piotrowski – Pałac w Lubostroniu 28 września 2008 r.
• 
  Matryce, Wystawa: Mirosław Piotrowski (1942 – 2002) Grafika i rysunek, Muzeum im. ks. Władysława Dołęgi w Grudziądzu
• 
  Wernisaż, Mirosław Piotrowski (1942 – 2002) Grafika i rysunek, Biblioteka Wydziału Prawa i Administracji UMK, Toruń, 2008
• 
  Wernisaż, Wystawa: Mirosław Piotrowski (1942 – 2002) Grafika i rysunek, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń, 2007

Nagrody i wyróżnienia

• I nagroda w konkursie na grafikę roku, Koszalin 1970
• Wyróżnienie w konkursie na grafikę roku, Toruń 1971
• Wyróżnienie w konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1971
• I nagroda na grafikę kopernikowską, Bydgoszcz 1971
• II nagroda i wyróżnienie na grafikę roku, Toruń 1974
• Nagroda-stypendium na II Kwadriennale Młodej Grafiki, Poznań 1974
• II nagroda w I polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1975
• Wyróżnienie w II polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1977
• Nagroda rektorska UMK za twórczość w dziedzinie grafiki, Toruń 1977
• II nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1977
• I nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1978
• Wyróżnienie w III polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1979
• I nagroda w konkursie na grafikę roku 1979, 1980
• II i III nagroda w konkursie na grafikę II półrocza 1981 okręgów, Gdańsk, Bydgoszcz, Toruń, Szczecin
• I nagroda w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Armia Poznań 1939”, Poznań 1982
• Wyróżnienie w V polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1983
• Nagroda Redakcji „Warmii i Mazur”, Olsztyn 1984
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie plastycznym „Prowincja”, Włocławek '86
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1987
• II nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1987
• Nagroda specjalna w konkursie na grafikę roku, Toruń 1988
• Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Erotyk”, Gorzów 1989
• Nagroda w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Erotyk”, Słubice 1991^[3]