Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Monika Rogozińska
polska dziennikarka i alpinistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Monika Marta Rogozińska[1] (ur. 29 lipca 1954[1] w Warszawie[1]) – polska dziennikarka, taterniczka i alpinistka.
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Córka Mariana i Teresy[1], wnuczka Juliana Krzyżanowskiego[2]. Pierwszy raz w Zakopanem była w wieku 9 lat[3]. Jako nastolatka wędrowała samotnie po polskich i słowackich Tatrach[4]. Jej pierwszą audycją radiową był wywiad z Juliuszem Żuławskim[2]. Pracowała w schronisku PTTK w Dolinie Pięciu Stawów Polskich[2], gdzie pisała pracę magisterską na temat inscenizacji Dziadów Adama Mickiewicza[2]. Na studiach pojechała w Alpy[2]; na wyjazd pracowała w Londynie[2]. Wspinała się pod Chamonix-Mont-Blanc i pod Zermatt[5], weszła także na Monte Rosa[5].
Ukończyła studia z kulturoznawstwa[2] i studia polonistyczne w 1977 roku[1] na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Zdobyła uprawnienia na przewodnika tatrzańskiego[2], będąc w ciąży[3]. Była przygotowywana na ratowniczkę Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w 1979 roku[3], złożyła przyrzeczenie w 1982 roku jako ostatnia kobieta przyjęta do tego stowarzyszenia[3] (taki stan rzeczy zmienił się w 2013 roku, kiedy na ratowniczkę zaprzysiężono Ewelinę Wiercioch[6]). W 1980 roku pojechała w Himalaje, gdzie towarzyszyła wyprawie Andrzeja Zawady na Mount Everest[2]. Jako jedna z pierwszych Europejek przeszła lodospad Khumbu[2] na lodowcu o tej samej nazwie. W 1980 roku została przewodniczącą Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w schroniskach[2][7]. Wyszła za mąż, ma dwóch synów[8], małżeństwo nie przetrwało[2]. Po powrocie do Warszawy pracowała w Towarzystwie Literackim im. Adama Mickiewicza[8]. Poza Tatrami i Alpami wspinała się również w Andach[8].
Towarzyszyła Krzysztofowi Wielickiemu jako korespondentka podczas jego wyprawy na Makalu[2]. Uczestniczyła w wyprawie na Nanga Parbat (1997 rok[5]), podczas której wystąpiło trzęsienie ziemi – brała wówczas udział w akcji ratunkowej towarzysza ekspedycji[8]. Podczas wyprawy na K2 w latach 2002–2003 jako pierwsza wysłała noty prasowe oraz film transmitowany w polskiej telewizji, nadany z chińskiej strony góry[8].
Należy do The Explorers Club[2], którego polski oddział współtworzy od 1993 roku[2]. Była jego sekretarzem[8] i prezesem[3] (od 2009 roku[9]). Wchodziła w skład kapituły Nagrody im. Benedykta Polaka (2023)[10]. Interesuje się sztuką sakralną; w 2023 roku podarowała kopię Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej kaplicy w Radoszynie[11]. Mieszka w Warszawie[8].
Remove ads
Nagrody
- Citation Merit – nagroda The Explorers Club (2004)[7]
- Nagroda Europejskiego Forum Właścicielek Firm (2006)[12]
- Sweeney Medal – nagroda The Explorers Club (2013)[13][14] – jako pierwsza Polka[14]
- Nagroda specjalna Columbus Award – za całokształt twórczości (2018)[7]
Twórczość
Pisała artykuły m.in. do „Rzeczpospolitej”[2][3], „National Geographic”[15] i „Do Rzeczy”[14]. Pracowała jako korespondentka m.in. dla Telewizji Polskiej[16], Polskiego Radia[17].
Publikacje książkowe
- Nie lubię chodzić po cudzych śladach... o życiu i dziełach Ryszarda Wiktora Schramma (współautorka[18]; Wydawnictwo Poznańskie 2009)[19]
- Lot koło Nagiej Damy (Bernardinum, 2016) – historia Henryka Franczaka[16]; książka górska roku 2016 (ex aequo) w kategorii wspomnienia i autobiografia na XXI Festiwali Górskim w Lądku–Zdroju[5]
- Olgierd Budrewicz dżentelmen w podróży: wspomnienia przyjaciół (współautorka; Instytut Wydawniczy Erica, 2016)[20]
- Polowanie na Matkę (Paulinianum, 2017) – reportaż[21] o peregrynacji kopii Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej[22]
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads