Nikanor (Anfiłatow)

Nikanor, imię świeckie Nikołaj Nikołajewicz Anfiłatow (ur. 23 lutego 1970 w Biełowie) – rosyjski biskup prawosławny.

Nikanor

Nikołaj Anfiłatow
Arcybiskup jużnosachaliński i kurylski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	23 lutego 1970 Biełowo
Biskup minusiński i kuragiński
Okres sprawowania	2018–2021
Arcyiskup jużnosachaliński i kurylski
Okres sprawowania	od 2021
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia jużnosachalińska i kurylska
Śluby zakonne	5 grudnia 1993
Diakonat	7 kwietnia 1992
Prezbiterat	7 grudnia 1993
Nominacja biskupia	30 maja 2014
Chirotonia biskupia	22 czerwca 2014

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	22 czerwca 2014
Miejscowość	Tobolsk
Miejsce	Sobór Mądrości Bożej i Zaśnięcia Matki Bożej
Konsekrator	Cyryl
Współkonsekratorzy	Warsonofiusz (Sudakow), Włodzimierz (Ikim), Dymitr (Kapalin), Pantelejmon (Kutowoj), Nikodem (Czibisow), Eutychiusz (Kuroczkin), Maksym (Dmitriew), Sergiusz (Czaszyn), Mikołaj (Dutka), Paweł (Fokin), Filaret (Gusiew), Ignacy (Tarasow), Hermogen (Siery), Tichon (Bobow)
Współkonsekrowani biskupi Agatangel (Dajnieko) 6 lipca 2014 Ignacy (Golinczenko) 1 września 2019

Życiorys

Pochodzi z rodziny robotniczej. Ukończył studia w instytucie gospodarstwa wiejskiego w Nowosybirsku, gdzie studiował w latach 1987–1992 z przerwą na odbycie służby wojskowej (1988–1989). Po uzyskaniu dyplomu wyjechał do Iżewska i tam 7 kwietnia 1992 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa iżewskiego i udmurckiego Palladiusza. Służył w soborze św. Jerzego w Głazowie. 5 grudnia 1993 złożył wieczyste śluby mnisze przed arcybiskupem Palladiuszem, przyjmując imię zakonne Nikanor. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk arcybiskupa iżewskiego Mikołaja dwa dni później^[1]. Począwszy od stycznia 1994 służył w katedralnym soborze św. Aleksandra Newskiego w Iżewsku. We wrześniu tego samego roku został proboszczem cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Tyławył-Pełdze, zaś w październiku – parafii Świętych Konstantyna i Heleny w Siełcie^[1].

W roku następnym przeszedł do służby duszpasterskiej w eparchii jużnosachalińskiej, gdzie służył w katedralnym soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Jużnosachalińsku. W 1996 został dodatkowo proboszczem parafii św. Pantelejmona w Siniegorju^[1]. W maju 1997 przeniesiono go na analogiczne stanowisko w parafii św. Innocentego w Jużnosachalińsku, zaś w sierpniu tego samego roku został proboszczem soboru w Jużnosachalińsku^[1].

Od marca 2001 służył w eparchii krasnojarskiej jako proboszcz parafii św. Eudokii w Sizaju^[1]. Równolegle podjął w trybie zaocznym naukę teologii w seminarium duchownym w Moskwie (dyplom uzyskał w 2008), a następnie na Kijowskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 2012^[1]. Od 2008 był przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego w Jenisejsku, w 2009 otrzymał godność ihumena^[1].

W 2010 mianowano go proboszczem parafii przy katedralnym soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Jenisejsku, nadal kierując monasterem w tym samym mieście^[1].

30 maja 2014 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa jenisejskiego i lesosibirskiego. W związku z tą nominacją 5 czerwca 2014 otrzymał godność archimandryty^[1]. Jego chirotonia biskupa odbyła się 22 czerwca 2014 w soborze katedralnym w Tobolsku pod przewodnictwem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla^[2]. W 2018 r. został przeniesiony na urząd ordynariusza nowo utworzonej eparchii minusińskiej^[3]. W 2021 r. został przeniesiony ponownie, obejmując urząd biskupa jużnosachalińskiego i kurylskiego^[4]. 24 kwietnia 2021 r. otrzymał godność arcybiskupa^[5].