Ołeh Protasow

Ołeh Wałerijowycz Protasow, ukr. Олег Валерійович Протасов, ros. Олег Валерьевич Протасов, Oleg Walerjewicz Protasow (ur. 4 lutego 1964 w Dniepropetrowsku) – ukraiński piłkarz i trener piłkarski, podczas kariery grał na pozycji napastnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, wicemistrz Europy w 1988. Zdobył 29 bramek dla reprezentacji narodowej, co plasuje go na drugim miejscu za Ołehem Błochinem z 42 bramkami.

Ołeh Protasow

Олег Протасов

Pełne imię i nazwisko	Ołeh Wałerijowycz Protasow
Data i miejsce urodzenia	4 lutego 1964 Dniepropetrowsk
Wzrost	185 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub Dnipro Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1982–1987 Dnipro Dniepropetrowsk 145 (95) 1988–1990 Dynamo Kijów 71 (30) 1990–1994 Olympiakos SFP 86 (48) 1994–1995 Gamba Osaka 55 (24) 1996–1998 Weria 62 (11) 1998–1999 AO Proodeftiki 28 (5) 1999–2000 Panelefsiniakos Eleusina 2 (1) W sumie: 449 (214)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1984–1991  ZSRR 68 (29) 1994  Ukraina 1 (0) W sumie: 69 (29)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2002–2004 Olympiakos SFP 2004–2005 AEL Limassol 2005 Steaua Bukareszt 2006–2008 Dnipro Dniepropetrowsk 2008 Kubań Krasnodar 2009 PAE Iraklis 1908 2010–2011 Rostów 2011–2012 Astana 2012–2013 Dynama Mińsk 2014–2015 Astra Giurgiu
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia

Kariera zawodnicza

Kariera klubowa

Na płaszczyźnie klubowej Protasow zaczynał karierę w Dnipro Dniepropietrowsk (1982–87), kontynuował ją w Dynamie Kijów, prowadzonym przez Walerego Łobanowskiego. Później grał w klubach zagranicznych: Olympiakos SFP (Grecja 1990–94), Gamba Osaka (Japonia 1994–95), PAE Weria (Grecja 1996) oraz AO Proodeftiki (Grecja 1998–99). Dwa razy zdobywał mistrzostwo ZSRR i raz został wybrany Radzieckim Piłkarzem Roku w 1987. Łącznie zdobył 125 goli w lidze ZSRR, co plasuje go na ósmym miejscu w historii.

Kariera reprezentacyjna

Protasow zagrał w reprezentacji 68 meczów, wystąpił w Mistrzostwach Świata w 1986 oraz mundialu w 1990 roku. Na Euro 1988 zdobył dwie bramki. Zaliczył również jeden występ w reprezentacji Ukrainy, w roku 1994.

Kariera trenerska

Po odejściu na piłkarską emeryturę, Protasow zajął się trenowaniem. W 2003 roku poprowadził Olympiakos SFP do tytułu mistrza Grecji, a w lecie 2005 przeszedł do Steauy Bukareszt z którą wywalczył w 2005 roku tytuł mistrzowski w Divizii A. W latach 2006–2008 prowadził rodzinny klub Dnipro Dniepropietrowsk, jednak nie zdobył z nim żadnych sukcesów. Potem trenował kluby Kubań Krasnodar oraz Iraklis Saloniki. 19 grudnia 2009 objął stanowisko głównego trenera FK Rostów^[1]. 13 maja 2011 po serii nieudanych meczów podał się do dymisji^[2]. 12 listopada 2011 podpisał kontrakt z kazachskim FK Astana^[3], w którym pracował do kwietnia 2012^[4]. W lipcu 2012 stał na czele Dynama Mińsk^[5]. W czerwcu 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska^[6]. 10 października 2014 r. został głównym trenerem rumuńskiej Astry Giurgiu^[7]. 3 marca 2015 został zwolniony^[8].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

Dnipro Dniepropietrowsk

• mistrz ZSRR: 1983
• wicemistrz ZSRR: 1987
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985

Dynamo Kijów

• mistrz ZSRR: 1990
• wicemistrz ZSRR: 1988
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1990

Olympiakos SFP

• zdobywca Pucharu Grecji: 1992

Sukcesy reprezentacyjne

• wicemistrz Europy: 1988
• uczestnik Mistrzostw Świata: 1986, 1990

Sukcesy trenerskie

• mistrz Grecji: 2003

Sukcesy indywidualne

• najlepszy piłkarza radziecki według tygodnika „Futboł”: 1987
• król strzelców Mistrzostw ZSRR: 1985, 1987, 1990
• 7-krotnie wybierany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1990

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1982
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988
• Order „Za zasługi” III klasy: 2004^[9]
• Order „Za zasługi” II klasy: 2006^[10].