Obój miłosny

Obój miłosny (wł. oboe d’amore^[1], skrót: ob d’amore^[2]) – instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych^[3]. Jest w stroju A^[1], co oznacza, że transponuje o tercję małą w dół. Ma gruszkowatą czarę głosową^[4] nadającą mu łagodniejsze brzmienie od zwykłego oboju^[1]. Został skonstruowany na początku XVIII wieku i użyty po raz pierwszy przez Christopha Graupnera^[5]. Można go usłyszeć w np. kompozycjach Jana Sebastiana Bacha i Georga Telemanna^[6].

Obój miłosny

ang. oboe d’amore, fr. hautbois d’amour

Klasyfikacja naukowa	422.112-71 Aerofon piszczałkowy (instrument dęty właściwy)
Klasyfikacja praktyczna	dęty drewniany, aerofon
Podobne instrumenty	Obój