Obrączkowanie (sadownictwo)

Obrączkowanie (ang. girdling) – zabieg polegający na usunięciu z pnia pierścienia tkanek. Usunięte mogą być tkanki aż do floemu lub jedynie warstwa kory. Jeżeli usunięta zostanie warstwa tkanek łącznie z floemem, zabieg prowadzi do śmierci rośliny w wyniku zatrzymania transportu związków organicznych z nadziemnej części rośliny do korzeni. Usunięcie samej kory prowadzi do zmian fizjologicznych w roślinie wykorzystywanych praktycznie w sadownictwie lub do prowadzenia badań^[1].

Ten artykuł dotyczy terminu z zakresu sadownictwa. Zobacz też: Obrączkowanie (zoologia).

Drzewo po zabiegu obrączkowania

Obrączkowanie prowadzi do mobilizacji rezerw węglowodanów nierozpuszczalnych w korzeniach i tkankach kory^[2]. Zaburzenie transportu asymilatów powoduje wzrost plonowania^[3], wcześniejsze owocowanie, oraz wcześniejsze starzenie i opadanie liści. Obrączkowanie prowadzi do gromadzenia się zwiększonych ilości skrobi i innych węglowodanów w pędzie oraz do zwiększenia stężenia endogennych regulatorów wzrostu prowadzącego do wcześniejszego wejścia w fazę generatywną i szybszego rozwoju organów generatywnych^[4]. Jednocześnie wykazano, że wraz z zaburzeniem transportu floemowego dochodzi do zaburzenia transportu ksylemowego^[5].

Doświadczenia na obrączkowanych drzewach lasów borealnych wykazały, że transport asymilatów do korzeni oraz związanych z nimi grzybami mikoryzowymi jest odpowiedzialny za około 50% oddychania gleby w tych ekosystemach^[6].