Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Korczynie
parafia rzymskokatolicka w archidiecezji przemyskiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Korczynie – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Krosno II[1]. W 1842 roku w Korczynie urodził się późniejszy biskup przemyski i święty Józef Sebastian Pelczar.
.jpg)
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
W 1392 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o Korczynie, w dokumentach lokacyjnych jako Kotkenhau i była założona w wyniku saskiej akcji kolonizacyjnej. W późniejszym czasie ok. połowy XIV wieku została erygowana parafia, a przed 1478 rokiem był wzmiankowany proboszcz ks. Wawrzyniec. Pierwszy drewniany kościół był pw. św. Doroty. W połowie XVI wieku właściciel Korczyny Jan Firlej po przejściu na kalwinizm, zamienił kościół na zbór kalwiński. Z tego powodu bp Walenty Herburt 3 lutego 1567 roku przyłączył Korczynę do parafii w Odrzykoniu.
W 1594 roku Piotr Firlej zwrócił kościół katolikom. W 1621 roku zagrodnik korczyński Sebastian Pelcz zbudował nowy drewniany kościół, który 24 kwietnia 1622 roku bp Jan Wężyk poświęcił pw. św. Apostołów Piotra i Pawła. W 1637 roku Piotr Firlej ufundował prebendę Bractwa Aniołów Stróżów. W 1807 roku kościół spłonął. W 1812 roku Józef Jabłonowski zbudował murowany kościół, który w 1882 roku został konsekrowany przez bpa Ignacego Łobosa.
W latach 1910–1914 zbudowano obecny murowany kościół, według projektu arch. inż. Stanisława Majerskiego. 23 maja 1914 roku bp Józef Sebastian Pelczar dokonał konsekracji kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski[2][3].
W latach 1981–1985 z inicjatywy bpa Ignacego Tokarczuka, zbudowano w Korczynie, Dom Księży Emerytów „Emaus”[4].
16 maja 2004 roku dekretem abpa Józefa Michalika, kościół został podniesiony do godności Sanktuarium św. Józefa Sebastiana Pelczara[5].
Na terenie parafii jest 6 000 wiernych (w tym: Korczyna – 5 385, Sporne – 460, Podzamcze – 155)[6].
- Proboszczowie parafii:[7]
- 1798–1811. ks. Kazimierz Pręgoła-Skrudzieński.
- 1811–1821. ks. Dominik Ziółkowski.
- 1821–1827. ks. Jan Frutty.
- 1827–1828. ks. Alojzy Wischin (administrator).
- 1828–1853. ks. Michał Wesołowski[8].
- 1853–1855. ks. Wojciech Łasociński (administrator)[9].
- 1855–1882. ks. Antoni Ditrich[10][11]
- 1882–1899. ks. Jan Szałay[12].
- 1899–1933. ks. Karol Kłeczek.
- 1933–1967. ks. kan. Stefan Dubiel[13][14][15].
- 1967–2001. ks. prał. Stanisław Władyka[16][17].
- 2001– nadal ks. prał. Edward Sznaj.
Remove ads
Kościoły filialne
W latach 1984–1986 w Spornem zbudowano murowany kościół filialny, według projektu arch. Jana Rządcy, który w 1986 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. 30 czerwca 2005 roku abp Józef Michalik dokonał konsekracji kościoła[18][19].
W latach 1998–2003 na Podzamczu zbudowano murowany kościół filialny, według projektu arch. mgr inż. Janusza Hanusa, który 11 lipca 2003 roku abp Józef Michalik, poświęcił pw. św. Józefa Sebastiana Pelczara[20][21].
Remove ads
Zgromadzenia zakonne
W 1880 roku Służebniczki starowiejskie zakupiły grunta i zabudowanie, w których utworzyły nowy dom zakonny. W latach 1903–1904 zbudowano nowy dom zakonny, w którym założono ochronkę dla dzieci. Siostry także opiekowały się chorymi w parafii. W 1966 roku siostry utworzyły punkt katechetyczny[22].
W latach 1903–1905 z fundacji bpa Józefa Sebastiana Pelczara, zbudowano w Korczynie dom zakonny dla sióstr Sercanek. 15 września dokonano erekcji, a 29 września 1905 roku poświęcono dom zakonny. W domu tym także mieściła się szkoła praktyczna dla dziewcząt, a siostry sprawowały opiekę nad chorymi w parafii. W latach 1961–1972 dom był siedzibą prowincji zgromadzenia[23].
Kaplica ss. Sercanek w Korczynie
Kapliczka św. Józefa Sebastiana Pelczara w Korczynie
Kościół filialny pw. św. Józefa Sebastiana Pelczara, w Korczynie-Podzamcze
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads