Paweł Piotrowski (piłkarz)

Paweł Piotrowski (ur. 19 stycznia 1975 w Kożuchowie, zm. 23 lipca 2002 w Nowym Miasteczku) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika.

Paweł Piotrowski

Data i miejsce urodzenia	19 stycznia 1975 Kożuchów
Data i miejsce śmierci	23 lipca 2002 Nowe Miasteczko
Wzrost	179 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Polmo Kożuchów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1993–1994 Polonia Nowa Sól 1994–1996 Ślęza Wrocław 1996–2002 Zagłębie Lubin 106 (4)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera

Piotrowski zaczynał swoją karierę jako junior w lokalnym zespole Polmo Kożuchów. Przed sezonem 1993/94 został zawodnikiem Polonii Nowa Sól, z które już po roku przeszedł do Ślęzy Wrocław. Latem 1996 roku podpisał kontrakt z Zagłębiem Lubin, w którego barwach zadebiutował 20 września 1996 w bezbramkowo zremisowanym ligowym spotkaniu z Hutnikiem Kraków^[1]. Podczas pobytu w Zagłębiu strzelił bramkę w meczu z Ruchem Radzionków, która post mortem została wyróżniona przez redakcję Canal+ podczas dziesięciolecia stacji w Polsce^[2]. 5 maja 2002 roku w przegranym 0-1 ligowym meczu z KSZO Ostrowiec Świętokrzyski Piotrowski po raz ostatni wystąpił w koszulce Zagłębia^[3]. 30 czerwca 2002 roku wygasł jego kontrakt z klubem^[4].

Śmierć

23 lipca 2002 roku w okolicach Nowego Miasteczka prowadzony przez Piotrowskiego Opel Astra zderzył się czołowo z Volkswagenem Transporterem^[4]. W wypadku śmierć poniósł sam piłkarz oraz jego żona i dwójka dzieci^[4][5].

Kontrowersje związane z numerem

Po śmierci piłkarza Zagłębie zastrzegło koszulkę z numerem 10, z którym to występował Piotrowski^[5]. W przerwie zimowej sezonu 2010/11 do klubu trafił Deniss Rakels, któremu przydzielono koszulkę właśnie z numerem 10, co spotkało się z licznymi protestami kibiców^[5]. W ich efekcie Zagłębie, bez zgody Ekstraklasy SA, zamieniło Łotyszowi numer na cyfrę 8^[5].