Petro Kuszłyk

Petro Iwanowycz Kuszłyk, ukr. Петро Іванович Кушлик, ros. Петр Иванович Кушлык, Piotr Iwanowicz Kuszłyk (ur. 22 marca 1951 w Kałuszu, w obwodzie iwanofrankowskim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Petro Kuszłyk

Pełne imię i nazwisko	Petro Iwanowycz Kuszłyk
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1951 Kałusz
Wzrost	180 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1981 Spartak Iwano-Frankiwsk 258 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1981–1985 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk (asystent) 1985 Podilla Chmielnicki (asystent) 1986 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk (asystent) 1986–1988 Bystrycia Nadwórna 1988–1989 Prykarpattia Iwano-Frankowsk (asystent) 199?–199? Chimik Kałusz 1992–1994 Granat Skarżysko-Kamienna 1994–1995 Avia Świdnik 1996–1997 ZKS Tłoki Gorzyce 199?–199? Hetman Włoszczowa 2000 Widzew Łodź 2001–2005 Wołyń Łuck (asystent) 2005–2007 Zakarpattia Użhorod 2011 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk 2011–2012 Prykarpattia Iwano-Frankiwsk 2016 Lietava Janów (asystent) 2018– Beskyd Nadwórna
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Rozpoczął karierę piłkarską w klubie Spartak Iwano-Frankiwsk, w którym występował przez 11 lat do 1981 roku.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenerską. Najpierw pomagał trenować Prykarpattia Iwano-Frankowsk. W 1985 przez pół roku pracował w sztabie szkoleniowym Podilla Chmielnicki, po czym wrócił do Prykarpattia. Od lata 1986 do 1988 prowadził amatorski zespół Bystrycia Nadwórna, z którym zdobył mistrzostwo i Puchar Ukraińskiej SRR spośród drużyn amatorskich. Potem pracował w sztabie szkoleniowym Prykarpattia Iwano-Frankiwsk na stanowisku starszego trenera. Prowadził rodzimy Chimik Kałusz. W latach 1992–2000 trenował drugoligowe i trzecioligowe polskie kluby m.in. Granat Skarżysko-Kamienna^[1], Avia Świdnik^[2], ZKS Tłoki Gorzyce (1996-1997)^[3] i Hetman Włoszczowa. W sezonie 2000/001 objął stanowisko głównego trenera Widzewa Łódź, z którym pracował przez 5 miesięcy (14 kolejek)^[4]. W 2001 powrócił do Ukrainy, gdzie został starszym trenerem Wołyni Łuck, pomagając trenować Witalijewu Kwarcianemu. Na początku września 2005 został zaproszony na stanowisko głównego trenera w Zakarpattia Użhorod^[5]. W sierpniu 2007 przez niestabilne finansowanie oraz nikłe zainteresowanie klubem władzami podał się do dymisji^[6]. W styczniu 2011 objął stanowisko głównego trenera Prykarpattia Iwano-Frankiwsk^[7], ale już w połowie marca przeniósł się na inne stanowisko w iwano-frankowskim klubie^[8]. Po tym, jak Prykarpattia latem spadł do Drugiej Ligi, w lipcu 2011 ponownie objął stanowisko głównego trenera^[9]. W lipcu 2016 dołączył do sztabu szkoleniowego litewskiego klubu Lietava Janów^[10].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz Ukraińskiej SRR: 1972

Sukcesy trenerskie

• wicemistrz II ligi i III ligi Polski: 1993, 1995, 1997, 1998^[11]
• mistrz Ukraińskiej Pierwszej Lihi: 2002

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1976
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukrainy: 2003