Pomnik Ottona von Bismarcka we Wrocławiu

Pomnik Ottona von Bismarcka (niem. Otto von Bismarck Denkmal) – pomnik kanclerza Cesarstwa Niemieckiego Ottona von Bismarcka, który znajdował się we Wrocławiu w miejscu dzisiejszego placu Jana Pawła II. Zniszczony podczas II wojny światowej.

Pomnik Ottona von Bismarcka

Pomnik na fotografii z 1900 r.
Państwo	Polska
Miejscowość	Wrocław
Miejsce	pl. Jana Pawła II
Typ obiektu	posąg
Styl architektoniczny	neoklasycyzm (posąg), modernizm (postument)
Projektant	Peter Breuer i Robert Hankow
Całkowita wysokość	10 m
Data budowy	1900
Data odsłonięcia	16 października 1900
Data likwidacji	1947
Położenie na mapie Wrocławia Pomnik Ottona von Bismarcka
Położenie na mapie Polski Pomnik Ottona von Bismarcka
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pomnik Ottona von Bismarcka
51°06′42″N 17°01′21″E

Historia

Postanowienie o budowie pomnika Bismarcka we Wrocławiu zapadło w 1898 r., wkrótce po śmierci kanclerza. Pomnik kosztował 120 tysięcy marek. Projektantami i twórcami byli: prof. Peter Breuer (twórca posągu) i Robert Hankow (twórca postumentu) z Berlina.

Naprzeciwko pomnika, po drugiej stronie ówczesnego Placu Królewskiego (niem. Königsplatz)), powstała w 1905 r. Fontanna Bismarcka (niem. Bismarck-Brunnen), późniejsza Fontanna Alegoria Walki i Zwycięstwa. Pod koniec II wojny światowej posąg Bismarcka zdemontowano i ukryto. W 1947 r. wyjeżdżający do Niemiec niemiecki ogrodnik z dzielnicy Biskupin zaoferował jego sprzedaż jako złomu. Odkupił go polski dziennikarz z Wrocławia Leszek Goliński za kwotę 1000 złotych. Posąg w końcu przetopiono, a postument rozebrano^[1]. Na jego miejscu wybudowano przejście podziemne. Fontannę Bismarcka odrestaurowano w 1955 r.

Projekt i wymowa

Pomnik łącznie z podstawą miał 10 m wysokości (w tym 4,5 m liczył sam posąg). Postać kanclerza, wykonaną z brązu, przedstawiono w mundurze kirasjera i rozpiętym płaszczu^[2]. Na głowie miał pikielhaubę, w lewej dłoni trzymał szpadę, a w prawej dokument. Cokół z przodu miał napis „Bismarck”, odznakę wojskową oraz rok urodzenia i śmierci; z tyłu był napis Wdzięczni Ślązacy (Die dankbaren Schlesier) i data 1900.