PowerPC 603

PowerPC 603 to mikroprocesor superskalarny implementujący (z wyjątkami) założenia architektury PowerPC. Ma możliwość kończenia 3 rozkazów w jednym takcie zegarowym, wyposażony został w mechanizm umożliwiający przełączenie nieużywanych jednostek w stan małego poboru mocy, oraz posiada niezależne pamięci podręczne, po 8 KiB każda, dla rozkazów i dla danych. Zgodnie z przyjętą przez firmę Apple praktyką oznaczania serii procesorów własnymi nazwami handlowymi, należy do rodziny mikroprocesorów PowerPC drugiej generacji (G2).

Motorola PowerPC 603 100 MHz

Charakterystyka

Motorola PowerPC 603 200 MHz w ceramicznej obudowie

PowerPC 603

• data wprowadzenia na rynek: kwiecień 1995
• technologia produkcji: 0,50 µm.
• liczba tranzystorów: 1,6 milionów
• powierzchnia układu: 83 mm²
• częstotliwość zegara: 66, 75 lub 80 MHz
• szyna danych: adresowa – 32 bit, danych – 64 bit
• częstotliwość taktowania magistrali: 33, 40 lub 50 MHz
• napięcie zasilania: 3,3 V
• rozmiar pamięci podręcznej: 16 KB
• pobór mocy: 3,5 W przy 80 MHz
• wydajność:
  • 80 MHz: SPECint92: 75 / SPECfp92: 85

PowerPC 603e/603ev

• data wprowadzenia na rynek: kwiecień 1996
• technologia produkcji: 0,50 µm lub 0,30 µm.
• liczba tranzystorów: 2,6 milionów
• powierzchnia układu: 83 mm² lub 98 mm²
• częstotliwość zegara: od 100 do 300 MHz
• szyna danych: adresowa – 32 bit, danych – 64 bit
• częstotliwość taktowania magistrali: 33, 40 lub 50 MHz
• napięcie zasilania: 2,5 lub 3,3 V
• rozmiar pamięci cache: 16 lub 32 KB
• wydajność:
  • 100 MHz: SPECint92: 120 / SPECfp92: 105
  • 200 MHz: SPECint95: 5,6 / SPECfp95: 4,9
  • 300 MHz: SPECint95: 7,4 / SPECfp95: 6,1

PowerPC 603e znalazły zastosowanie między innymi w satelitach Iridium oraz jako jednostki obliczeniowe przeciwpodwodnych torped lekkich Mark 54^[1].