Przemysł włókienniczy

Przemysł włókienniczy (inaczej przemysł tekstylny) – gałąź przemysłu lekkiego zajmująca się przetwórstwem surowców na włókna, tkaniny, dzianiny itp., obejmuje między innymi, przędzalnictwo, tkactwo, dziewiarstwo oraz w przypadku przetwórstwa włókien łykowych – roszarnictwo.

Pracownice fabryki włókienniczej w Prudniku (1932)

Przemysł włókienniczy (tkalnia w jednej z łódzkich fabryk włókienniczych, początek lat 50. XX wieku)

Przemysł włókienniczy w Polsce

W okresie powojennej industrializacji kraju największymi okręgami przemysłu lekkiego i zarazem przemysłu włókienniczego były: Łódzki Okręg Przemysłowy i Kaliski Okręg Przemysłowy, posiadające silne tradycje przemysłu lekkiego (kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy) jeszcze z połowy XVIII wieku, oraz Bielski Okręg Przemysłowy, będący jednym z trzech największych okręgów przemysłowych Austro-Węgier. Ponadto, jednym z największych polskich producentów wyrobów włókienniczych były Zakłady Przemysłu Bawełnianego „Frotex” w Prudniku^[1].

Muzea

• Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi
• Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
• Muzeum Techniki i Włókiennictwa w Bielsku-Białej
• Muzeum Lniarstwa im. Filipa de Girarda w Żyrardowie
• Centrum Tradycji Tkackich w Prudniku

Strajki

Strajki włókniarzy:

• Powszechny strajk włókniarzy Łodzi i okręgu łódzkiego (1933)
• Strajk łódzkich włókniarek (1971)